Sztuka i architektura baroku

Styl w sztuce i architekturze zwany barokiem rozpoczął się w 2.połowie XVI wieku we Włoszech i wkrótce dotarł, z włoskimi artystami, do wszystkich krajów Europy. Cechuje go monumentalizm, bogata dekoracja architektoniczna, operowanie grą świateł i cienia, wygięcie elewacji budowli, przerywanie łuków i gzymsów, dynamiczna forma. W rzeźbie ekspresja uzyskiwana była przez, często nienaturalne, wygięcie postaci. Barokowe wnętrza były bogato zdobione sztukaterią (ozdobą rzeźbiarską wykonaną ze szlachetnego tynku z zaprawy wapienno gipsowej zwanej stiukiem). W malarstwie, inaczej niż w renesansie, większą wagę przywiązywano do gry światłocienia i koloru niż do klarowności rysunku i harmonijnej kompozycji (np. Rembrandta, Caravaggia, Rubensa).