*Koniec La Belle Epoque :
Pierwsze lata XX w. były kontynuacją wielkich przemian gospodarczych, społecznych i kulturowych minionego stulecia. Europa dominowała na świecie niemal we wszystkich dziedzinach. Intensywny rozwój przemysłu wpłynął na życie milionów ludzi, szczególnie w Europie Zachodniej. Zmiany gospodarcze oraz ułatwienia komunikacyjne spowodowały masową emigrację Europejczyków, wpłynęły też na ekspansję kolonialną na niespotykaną dotąd skalę. W 1914r. na terytoriach bezpośrednio zależnych od państw Europejskich mieszkała ok. 1/3 ludzkości. Europa była światowym centrum nauki i kultury. Jej uniwersytety wiodły prym wśród ośrodków naukowych, a wartości moralne oraz kierunki w sztuce naśladował cały świat.
Nic więc dziwnego, że czasy te zaczęto później określać la belle epoque (franc. szczęśliwa epoka). Jednak rozkwit ogarnął tylko kilka państw, a należały do nich : Wielka Brytania, Francja i nieco później Niemcy. Ważną rolę odgrywały także Rosja, Austro - Węgry i Włochy.
