Powstanie w getcie warszawskim (19 kwiecień - 16 maj 1943 rok) – zbrojne wystąpienie żydowskich formacji militarnych, jakie miało miejsce na terenie warszawskiego getta pod koniec jego likwidacji przez Niemców. Nie miało celów militarnych: wobec braku jakichkolwiek szans na powodzenie, było desperackim aktem wyboru godnej śmierci z bronią w ręku oraz odwetu i kary na prześladowcach, przez garstkę około 400 powstańców ŻZW pod wodzą Pawła Frenkla i ok.
II Wojna Światowa
Powstanie w Getcie Warszawskim
Przyczyny
Wybuchło w wigilię żydowskiego święta Paschy, 19 kwietnia 1943 – w momencie, gdy w wyludnionym już getcie znajdowało się tylko ok. 50-70 tysięcy ludzi (wobec niemal pół miliona w szczytowym okresie jego zaludnienia). Miało miejsce podczas zarządzonej przez Heinricha Himmlera akcji ostatecznej likwidacji getta, polegającej na systematycznym przeszukiwaniu dzielnicy i wyłapywaniu resztek kryjącej się ludności.
Przyczyny
Wybuchło w wigilię żydowskiego święta Paschy, 19 kwietnia 1943 – w momencie, gdy w wyludnionym już getcie znajdowało się tylko ok. 50-70 tysięcy ludzi (wobec niemal pół miliona w szczytowym okresie jego zaludnienia). Miało miejsce podczas zarządzonej przez Heinricha Himmlera akcji ostatecznej likwidacji getta, polegającej na systematycznym przeszukiwaniu dzielnicy i wyłapywaniu resztek kryjącej się ludności.
Powstanie Styczniowe rozpoczęło się w 1863r. i było największym Polskim powstaniem. Fatalne uzbrojenie wymusiło na powstańcach partyzantkę leśną. Łudzono się, że z zagranicy nadejdzie pomoc. Powstanie zakończyło się niepowodzeniem gdyż car wydał dekret o uwłaszczeniu, który był znacznie korzystniejszy niż proponowany przez organizatorów powstania.
W roku 1943 Armia Czerwona przekroczyła Bug.
Ofensywa szła bardzo szybko, w Warszawie rozpoczęły się gorączkowe przygotowania. W sytuacji, gdy Niemcy wycofali się, a Rosjanie dopiero nadchodzili, można było wzniecić powstanie.
W lipcu 1944 roku do Warszawy przyjeżdżają dowódcy niemieccy.
Ofensywa szła bardzo szybko, w Warszawie rozpoczęły się gorączkowe przygotowania. W sytuacji, gdy Niemcy wycofali się, a Rosjanie dopiero nadchodzili, można było wzniecić powstanie.
W lipcu 1944 roku do Warszawy przyjeżdżają dowódcy niemieccy.
Mianem potop szwedzki określa się szwedzki najazd na Polskę w 1655 roku w czasie II wojny północnej (1655-1660).
Po europejskiej wojnie trzydziestoletniej Szwecja usadowiła się mocno na południowych wybrzeżach Bałtyku, miała wielkie bezczynne armie i puste kasy królewskie. Sprawą zasadniczą dla Szwedów stało się więc uruchomienie tychże armii, celem zdobycia łupów na żołd dla nich.
Po europejskiej wojnie trzydziestoletniej Szwecja usadowiła się mocno na południowych wybrzeżach Bałtyku, miała wielkie bezczynne armie i puste kasy królewskie. Sprawą zasadniczą dla Szwedów stało się więc uruchomienie tychże armii, celem zdobycia łupów na żołd dla nich.