Oświecenie (XVIII wiek)

Sejm czteroletni

Sejm Czteroletni (Sejm Wielki) - Sejm zwyczajny zwołany w 1788 w Warszawie, rządził do 29 maja 1792. Dzięki niemu Polska stała się monarchią konstytucyjną. Zwołany został przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1789 roku uchwalono nowe podatki, wśród nich tzw. ofiarę dziesiątego grosza z dóbr szlacheckich i kościelnych.

Represje po powstaniu listopadowym

Represje po powstaniu listopadowym

Skutki polityczne
 zniesienie obowiązywania konstytucji Królestwa Polskiego; car Mikołaj I ogłasza statut organiczny dla Królestwa (1832) gwarantujący jedynie ograniczoną autonomię; jednak i statut zostaje zawieszony w chwili wprowadzenia przez feldmarszałka Iwana Paskiewicza stanu wojennego (1833); Paskiewicz przez 25 lat sprawował urząd namiestnika Królestwa Polskiego z tytułem księcia warszawskiego; okres jego rządów Polacy określali mianem „nocy paskiewiczowskiej”
 zlikwidowanie Sejmu oraz armii Królestwa; jej żołnierzy, którzy nie zdołali uciec za granicę, wcielono do armii rosyjskiej, wysyłając ich do jednostek na Syberii lub na Kaukazie
 zlikwidowanie Rady Stanu i Sądu Najwyższego Królestwa (1841); działała jedynie Rada Administracyjna całkowicie podporządkowana carskiemu namiestnikowi
 województwa zostały przemianowane na gubernie (1837)
 społeczeństwo Królestwa miało obowiązek utrzymywania stutysięcznej armii rosyjskiej
 Rosjanie wybudowali Cytadelę warszawską i twierdzę Dęblin (Iwangorod) oraz rozbudowali twierdzę Modlin (przemianowany na Nowogieorgijewsk); w X pawilonie Cytadeli utworzono więzienie polityczne i Stałą Komisję Śledczą do spraw politycznych
 stopniowe wprowadzanie języka rosyjskiego w administracji Królestwa

Represje społeczne i gospodarcze
 skazanie na kary więzienia, katorgi i zesłania kilkuset uczestników powstania - między innymi Piotra Wysockiego i Wincentego Niemojowskiego
 konfiskata majątków osób skazanych za udział w powstaniu i emigrantów
 szczególnie ostre represje na tzw.

Rewolucja francuska

Rewolucja Francuska 1789-1799

Na początku XVIII w. Francja była jednym z największych państw europejskich. Liczyła około 23 mln mieszkańców. Miała dobrze rozwinięty przemysł i handel, a jej władcy byli jednymi z pierwszych w Europie. Francja miała jednak inne problemy, które doprowadziły do rewolucji.

Rewolucja francuska

1) Przyczyny rewolucji francuskiej:
-nieudana polityka Ludwika XV i Ludwika XVI
-kryzys gospodarczy i głód
-wzrost podatków, które obciążały stan trzeci, gdyż stan 1 i 2 były nieopodatkowane
-stan trzeci oskarżył dwór o nadmierne wydatki
-bankructwo państwa

2) Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela:
-prawo do wolności
-prawo do własności
-równość wobec prawa
-prawo oporu wobec ucisku

3) Konstytucja Francuska 3 września 1791:
-podzieliła obywateli na 4 klasy, w zależności od posiadanego majątku
-nie zrealizowała głoszonej zasady równości
-Władza prawodawcza należała do Zgromadzenia Prawodawczego
-Władza wykonawcza należała do monarchy
-monarcha miał prawo veta

4)Daty
26.