Mieszko I (ok. 960 – 992)
Pierwszy historyczny władca o którym posiadamy wiarygodne informacje. Scalił 20 plemion Słowiańskich, by stworzyć jedne państwo z siedzibą w Wielkopolsce. Około 960 r. objął rządy, do terenów jego państwa zaliczano Mazowsze, Kujawy, Wielkopolskę i prawdopodobnie Pomorze Gdańskie. W 966 wziął ślub z Dobrawą, księżniczką Czeską i dzięki czemu przyjął chrzest. Sprowadził do Polski księży, duchownych i mnichów którzy uczyli byłych Pogan czytania, pisania i robili z nich ludzi wykształconych. Włączył Polskę do wspólnoty krajów Europy Chrześcijańskiej. Wprowadził również w Polsce kalendarz z siedmiodniowym tygodniem. Główne powody przyjęcia chrztu: niezależność Polski od innych krajów, Polska zależna tylko od Rzymu; strach przed Niemcami którzy pod pretekstem chrystianizacji przyłączali mniejsze państewka do siebie; umocnienie pozycji w Europie; otworzenie Polski na kulturę i cywilizacje i unowocześnienie państwa; umocnienie własnej władzy; chrzest pomógł Mieszkowi w scaleniu państwa.
Bolesław Chrobry (992 - 1025)
Dzieciństwo spędził w Niemczech, jego ojciec Mieszko I oddał go cesarzowi niemieckiemu jako zakładnika wotum ufności. Jednak nauczył się tam wielu ważnych rzeczy m.in. strategii wojennej, dyplomacji, jak rządzić prawidłowo państwem i gospodarką. Po śmierci ojca wrócił do ojczyzny gdzie wypędził swoich braci by nie mieć konkurenci w rządach. Wkrótce po powrocie do państwa przyjmował cesarza Ottona III. W 1000 r. odbył się tzw. Zjazd Gnieźnieński gdzie Otton III zachwycony rządami i państwem Chrobrego uznał go równym królom. Niestety niedługo później cesarz umarł, w Europie panuje chaos, idea równości państwa przestała mieć znaczenie. Wszyscy walczyli o tron cesarstwa. Do tych wojen dołączył się Bolesław Chrobry, który prowadził wojny m.in. podjazdowe, wykorzystując warunki naturalne państwa. Nie odnosząc sukcesu zaprzestał zabiegania o tron cesarstwa i podpisał pokój z Henrykiem II, przy czym zatrzymał zdobyte przez niego Łużyce i Milsko oraz Słowację i Morawy. Następnie po podpisaniu pokoju z cesarzem Bolesławem wyrusza w wyprawę w 1018 na Ruś Kijowska. Odniósł sukces i wracając przyłączył do Polski Grody Czerwieńskie. Niedługo potem umarł jego największy wróg, Henryk II, przez którego nie mógł się koronować. Teraz po śmierci zabiegał do papieża o koronacje. Papież zdaje zgodę i w 1025 Bolesław Chrobry koronuje się na pierwsze króla Polski. Czyniąc z Polski królestwo równe innym w Europie. Po dwóch miesiącach rządzenia umiera. W międzyczasie wysyła Wojciecha na wyprawę krzyżową do Prusów, tam zostaje zamordowany a w Europie uznają go świętym.
