"Ch" piszemy:
-gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się na : s,ś,sz np.cicho-cisza;micha-miska;głuchy-głusi.
-zawsze na końcu wyrazów.WYJĄTEK! : druh
-po spółgłosce s np.schody,wschód
-w wyrazach o pisowni ustalonej historycznie

"h" piszemy :
-gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się na g,z,ż np.

Partykuła jest nieodmienną częścią mowy.
PARTYKUŁY:
przeczenie: nie, np. Biegnij no szybciej bo nie zdążymy przed nocą.
wzmocnienie: -ż, no, -że, to, ci np.Kiedyż będziemy mogli usiaść przy ognisku?
pytanie: czy, li np. Znasz li ten kraj?
rozkaz: niech np. Niech idzie do czorta!
życzenie: Oby, np.

7.5. Pisownia -ji, -i w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku rzeczowników żeńskich zakończonych na -ja lub -ia
A. Rzeczowniki zakończone na -ja, występującym po s, z, c, mają w tych przypadkach zakończenie -ji, np.
Rosja — Rosji, misja — misji, edukacja — edukacji, konserwacja — konserwacji, poezja — poezji, restauracja — restauracji, stacja — stacji,
natomiast rzeczowniki zakończone na -ja, występującym po samogłoskach, mają zakończenie -i, np.

1.Pisownia partykuł:

a) łączna:

-że, -ż, -li
-by z czasownikami osobowymi, partykułami, spójnikami


b) rozdzielna:
no, niech, nie, czy
-by po czasownikach bezosobowych, wyrazach funkcji czasownikowej: można, niepodobna, trzeba, warto, wolno
-by po rzeczownikach, liczebnikach, przysłówach, zaimkach przysłownych

Przykłady:

Chodźno tutaj !
Świat by się zmienił, gdyby ludzie byli lepsi.