Aleksy Dawidowski to główny bohater powieści Aleksandra Kamińskiego pt. ?Kamienie na szaniec?. To 19-nastoletni chłopak znany jako Alek lub Glizda, który żył w czasie II wojny światowej. Trzeba zaznaczyć, że nie jest to postać fikcyjna. Pochodził z dobrego domu, jego matka to życzliwa i mądra kobieta, ojciec był kierownikiem fabryki. Alek uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Był dobrym uczniem, jednak szkoła nie była dla niego najważniejsza. Należał do harcerstwa, do zespołu ?Buków?. To tam razem z kolegami pragnął kształcić swój charakter, stawiając sobie różne cele, które potem realizowali. Umarł na skutek ran poniesionych podczas akcji pod Arsenałem. Został pośmiertnie odznaczony krzyżem Virtuti Militari.
Alek był wysokim, szczupłym i wysportowanym dryblasem. Lubił jeździć na nartach, czemu zawdzięczał swoją kondycję. Miał niebieskie oczy i jasne włosy. Zawsze chodził uśmiechnięty, nawet umarł z uśmiechem na twarzy. Był widoczny dzięki swojej wyrazistej gestykulacji.
Glizda to uczynny i uprzejmy chłopak, bardzo przywiązany do swojej matki. Starał się jej pomagać we wszystkich pracach w domu. Aby pomóc finansowo rodzinie, zaczął pracować początkowo jako rikszarz, a potem ? jako drwal. Zawsze podchodził do wyznaczonego mu zadania ze skupieniem i opanowaniem, co zawdzięcza swojej służbie w harcerstwie. Posiadał naturalny talent przywódczy ? koledzy zawsze go słuchali. Miał wielu przyjaciół, którzy cenili go za jego szczerość i uczynność. Przy tym wszystkim był patriotą, za wszelką cenę walczył o wolność swojej ojczyzny. Udzielał się w wielu niebezpiecznych akcjach najpierw w Małym Sabotażu, a potem w Dywersji. Za co miała do niego żal matka. Jedną z popularniejszych zasług Alka było zrywanie niemieckich flag z silnie strzeżonych budynków. Świadczy to o jego odwadze. Cechuje go również bohaterskość, podczas akcji pod Arsenałem walczył do ostatniej chwili, tracił przytomność, a jeszcze zdołał rzucić granat w stronę nieprzyjaciela. Co najważniejsze, był skromny, zawsze przeszkadzało mu, kiedy ktoś go chwalił. Cały czas szukał przygód, za którymi tak tęsknił. Podczas wojny mógł sobie znaleźć jedną z przygód, których w tamtych latach było tak wiele. W tak ciężkich czasach wojny pełnych grozy, Alek chciał przeżyć jak najwięcej i wykorzystać każdą chwilę swojego życia jaka była mu dana.
Ten młody bohater tak dramatycznych czasów, który nie mógł realizować swoich młodzieńczych marzeń odważnie walczył w obronie ojczyzny. Umarł dla niej z uśmiechem na twarzy. Moim zdaniem Alek, jak wielu innych jego pokolenia, oddał swoje życie za wolny kraj, w którym możemy żyć. Uważam, że była to postać pozytywna, przez swoją postawę i stosunek do ludzi.
