Ku czemu zmierzamy?
W środkach masowego przekazu znajdziemy ostatnio wiele artykułów poruszających kwestię stosunków państwo ? kościół. Dotyczą one religii w szkołach, na maturze, zapłodnień in vitro, nieodpłatnego przekazywania nieruchomości komunalnych na rzecz związków wyznaniowych itp. Przykłady można mnożyć...
Problem ten porusza także W. Maziarski w artykule Newseek?a pt. ?Duszpasterstwo państwowe?. Rozpatruje on dwa tematy (niesłusznie moim zdaniem je rozdzielając) : matury z religii i refundacji zapłodnień in vitro. Są różne ? zgoda. Łączy je jednak istotny fakt, iż kościół ingeruje w sprawy państwa, nakazując i określając jakie stanowisko w tej sytuacji ma zająć rząd. Sprawy te, bardzo kontrowersyjne mają swoich zwolenników jak i przeciwników. Ja należę do tych drugich.
Uważam, że matura to poważny egzamin sprawdzający ogólną wiedzę młodego człowieka (a więc: matematyka, języki, ewentualnie przedmiot dodatkowy). Religia zaś (wiara) to coś subiektywnego i z natury nie powinno być oceniane (no chyba, że nauka o religiach ? z tym mogę się zgodzić). W moim przekonaniu już sama religia na świadectwie to kompletne nieporozumienie. Gdzie tu poszanowanie praw mniejszości (innowierców)...?!
Jeśli chodzi o refundację zapłodnień in vitro ma rację autor artykułu, jak najbardziej ?kościół nie powinien się do tego mieszać.
Może On (kościół) i powinien dawać wskazówki, rady, pomagać wątpiącym, organizować życie zagubionym i umierającym (hospicja) a nie nakazywać rządowi konkretnych rozwiązań.
Społeczeństwo wybrało po to parlament (a więc i rząd) aby w jego imieniu podejmował ważne decyzje. Kościół chce rozwiązań radykalnych. Wydaje mi się jednak, że chce zawłaszczyć jak najwięcej, mieć wpływ na wszystko. Nie jest to dobrze widziane przez Polaków. Ogół obywateli nie składa się przecież w 100 % z katolików ( są wśród nas grekokatolicy, zielonoświątkowcy, żydzi itp.).
Taki dyktat kościoła to nic innego jak państwo wyznaniowe, czyżby nam to groziło...???