Od narodzin do starości

Biologia Odsłon: 867
Od narodzin do starości. . .

W życiu człowieka rozpoczynającym się w chwili poczęcia wyróżniamy następujące okresy rozwojowe:

ZARODKOWY

PŁODOWY

NOWORODKOWY

NIEMOWLĘCY

PONIEMOWLĘCY

DZIECIŃSTWA

DOJRZEWANIA

DOJRZAŁOŚCI

WIEK ŚREDNI (okres starzenia się)

STAROŚĆ

Dziecko od chwili urodzenia się do ukończenia okresu przystosowania się do życia poza organizmem matki nazywa się noworodkiem (do osiągnięcia miesiąca życia)

W tym okresie następuje:
- uregulowanie tem. ciała i przemiany materii
- odpadanie pępowiny, wygojenie pępka
- złuszczenie się naskórka
- utrwalenie się samodzielnego oddychania, krążenia krwi

Przez 3-5 dni noworodkiem zajmuje się położna. Tęczówki u wszystkich noworodków są szaroniebieskie, ich kolor właściwy z odziedziczonymi cechami zmienia się w późniejszym okresie życia. Gruczoły łzowe nie wydzielają łez, noworodek płacze „na sucho”. Osobowość dziecka zaczyna się kształtować jeszcze w okresie życia wewnątrzmacicznego. Tuż po urodzeniu każde dziecko reaguje inaczej. Różnice w rozwoju osobowości poszczególnych dzieci będą się stawały coraz większe. Wynika to z faktu, że osobowość kształtują nie tylko cechy odziedziczone, ale także czynniki środowiska np.: warunki rodzinne- relacje pomiędzy poszczególnymi członkami rodziny, jej zwyczaje, specyficzne upodobania itp.
Po okresie noworodkowym rozpoczyna się okres niemowlęcy, który zasadniczo kończy się po upływie pierwszego roku życia. W tym czasie następuje szybki przyrost długości i wagi ciała. Wrasta także ruchliwość niemowlęcia (siada, wstaje, chwyta pierwsze zabawki). Staje się coraz sprawniejsze tuchowo. Zaczyna też wymawiać pierwsze pojedyncze słowa i rozumie proste polecenia. Poza tym ma już pierwsze zęby mleczne. Zazwyczaj pod koniec tego okresu zaczyna samodzielnie chodzić.
Okres poniemowlęcy trwa do trzeciego roku życia. Tempo wzrostu nie jest już takie intensywne jak w okresie niemowlęcym. Natomiast chód staje się coraz pewniejszy, sprawność rąk i precyzja ruchów coraz większa. Dziecko stopniowo zaczyna się usamodzielniać. Coraz więcej mówi, zadaje pierwsze pytania. Świadomie zgłasza swoje potrzeby fizjologiczne. Ma pełne uzębienie mleczne.
Okres dzieciństwa to okres trwający od 3. do 9., 12 . roku życia, czyli do wkraczania w okres dojrzewania. W dzieciństwie następuje szybki wzrost układu szkieletowego, choć układ ruchowy jest jeszcze słaby. Dlatego dziecko szybko się męczy, na przykład podczas długi spacerów czy zabaw ruchowych. W okresie przed rozpoczęciem szkoły dziecko nadal doskonali swoją sprawność ruchową. Wzrasta jego ciekawość świata. W związku z tym zadaje wiele pytań i oczekuje na nie wyczerpujących odpowiedzi.

Related Articles