Układ krwionośny, limfatyczny i odpornościowy

Biologia Odsłon: 755
Krew jest tkanka łączną płynną. Zbudowana jest z komórek krwi oraz substancji międzykomórkowej.
Funkcje krwi: dostarczanie do wszystkich komórek organizmu tlenu i substancji odżywczych, pobieranie z komórek dwutlenku węgla i zbędnych produktów przemiany materii, transport związków wytworzonych w komórkach, regulacja temperatury ciała.
Układ krwionośny jest zamknięty. Ruch krwi we wnętrzu naczyń krwionośnych wywołuje skurcze serca.
Krwinki czerwone(erytrocyty) – 4,5-5,5 mln/mm³. Są to najliczniejsze komórki krwi. Nie mają jądra komórkowego, a kształtem przypominają spłaszczony krążek. Erytrocyty żyją od 1 do 4 miesięcy, następnie obumierają i sa rozkładane wątrobie oraz śledzionie. W erytrocytach znajduje się czerwony barwnik – hemoglobina. Jest to białko, które ma zdolność przyłączania tlenu. Dzięki hemoglobinie erytrocyty mogą transportować tlen do wszystkich komórek organizmu.
Krwinki białe(leukocyty) – 4,5-11 tys/mm³. Sa większe od erytrocytów. Mają jądro komórkowe i posiadają zdolność ruchu. Ich zadaniem jest niszczenie drobnoustrojów chorobotwórczych. Cześć leukocytów wytwarza specjalne białka, tak zwane przeciwciała, które mają zdolność rozpoznawania czynników chorobotwórczych i zwalczania ich.
Płytki krwi(trombocyty) – 150-450 tys/mm³. Są odpowiedzialne za proces krzepnięcia. Nie mają jądra komórkowego, ani zdolności ruchu. Sa one najmniejsze spośród elementów morfotycznych.
Skrzep zapobiega wnikaniu drobnoustrojów chorobotwórczych do wnętrza organizmu i powstaje w miejscu zranienia. Fibrynogen jest to rozpuszczone w osoczu białko, niezbędne do tego, aby powstał skrzep.
Są 4 główne grupy krwi: A, B, AB, 0. Informacja o grupie krwi jest niezbędna przy transfuzji, czyli przetaczaniu krwi pobranej od innego człowieka. Przed transfuzja należy sprawdzić zgodność grup krwi dawcy i biorcy. W osoczu znajdują się, bowiem białka, zwane przeciwciałami, które powodują zlepianie się erytrocytów innej grupy krwi niż własna. Wówczas krew nie może płynąć przez naczynia, co prowadzi do śmierci pacjenta. Czynnik Rh wykryto po raz pierwszy u makaka-Rhesus i dlatego określany jest jako Rh. Większość ludzi (75%) ma we krwi czynnik Rh, a ich krew oznaczamy jako Rh+, natomiast pozostała część (25%) nie ma tego czynnika we krwi, a ich krew oznaczamy jako Rh-. Konflikt serologiczny ma miejsce, gdy matka ma Rh-, a dziecko odziedziczyło po ojcu Rh+. Może się wtedy zdarzyć, że krwinki matki zwalczają erytrocyty dziecka.

W ludzkim organizmie są dwa krwiobiegi – mały i duży. Naczynia krwionośne, które wyprowadzają krew z serca, to tętnice. Krew przepływa nimi do sieci naczyń włosowatych w całym organizmie. Stamtąd, poprzez naczynia zwane żyłami, wraca do serca.

Related Articles