Antyk i Biblia

„Którzy bohaterowie antyczni i biblijni mogą być bliscy współczesnemu człowiekowi?”

Bohaterowie antyczni i biblijni żyli całą wieczność temu, świat od tamtego czasu zmienił się nie do poznania i nic nie jest już takie samo. Tak, więc czy mimo niesamowitego postępu i rozwoju ludzkości możemy mówić o bliskości osób z tak różnych pokoleń? Czy nadal ludzie mają te same dążenia, sposób myślenia, postawy i ideały? Czy też zmieniły się one wraz z wynalazkami i odkryciami geograficznymi?
Uważam, że zachowania naszych dalekich przodków możemy utożsamiać z naszym postępowaniem.

„Mit antyczny dzisiaj – świadectwo erudycji,źródło wiedzy o człowieku, naiwna baśń?”-Do jakich przemyśleń na ten temat skłonił cię esej Franciszka Bacona?

Starożytność jest najwspanialszą epoką w dziejach naszej historii. Budowało się wtedy wiele nowych cywilizacji, powsta- wały odrębne kultury. Literatura czasów antycznych dała pod- waliny pod dalszy rozwój twórczości światowej, a szczególnie europejskiej.
Mity powstały ponieważ tłumaczą to, co niewytłumaczalne (powstanie świata, pór roku, ludzi).

„Miłość – to piękne słowo"

„Miłość – to piękne słowo
W Liście pierwszym do Koryntian 13:4-8 znajdujemy natchnioną przez Boga szczegółową definicję miłości: „Miłość jest wielkoduszna i życzliwa. Miłość nie jest zazdrosna ,nie chełpi się i nie nadyma ,nie zachowuje się nieprzyzwoicie ,nie upatruje własnych korzyści ,nie daje się rozdrażnić.

„Nemo sine vitiis est” Seneka (Nikt nie jest bez wad)

Wielu ludzi uważało, uważa i będzie uważać, że są doskonali, że nie można im przypisać żadnych wad, że są czyści jak łza. Jednak już ok. piętnaście wieków temu, Seneka powiedział: „Nemo sine vitiis est” – Nikt nie jest bez wad.
Okazuje się, że na przełomie tysiącleci ludzie dowiedli, że nie umieją dobrze pokierować swoim życiem.

„Nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim i nie brakuje nam życia, ale trwonimy je” myśl Seneki uczyń mottem swoich rozważań na temat kim jest człowiek, jakie ma powinności i czy może zapanować nad swoim losem.

„Nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim i nie brakuje nam życia, ale trwonimy je” myśl Seneki uczyń mottem swoich rozważań na temat kim jest człowiek, jakie ma powinności i czy może zapanować nad swoim losem.

Każdy człowiek najczęściej przekonany jest, że dysponuje zbyt krótkim życiem, nie zależnie od ilości lat przeżytych do śmierci.