Szekspir stworzył jeszcze jedną bohaterkę którą chciałabym omówić. Jest nią młodziutka bohaterka „Hamleta”.
Piękna Ofelia, córka kanclerza królewskiego, Poloniusza, odznaczała się rzadką wrażliwością i bardzo delikatną konstrukcją psychiczną. Była bierna i posłuszna woli ojca. Poloniusz, którego bez wątpienia darzyła miłością, traktował ją jak własność, lalkę bardziej, niż dziewczynę; marionetkę, którą kierował według własnej woli i wykorzystywał do swoich celów.

Barok-słowo to wywodzi się z wloskiego i oznacza oszustwo, francuskiego pełne nieregularnych ksztaltow .architektura w niej wykorzystywano już istniejace elemety ale odmiennie je traktowanno np. kolumny spiralne wykrecano i zwielokrotniano pilastry fasady budowli były nieregularne wykorzystywano gzymsy, elipsy np.

Do niedawna barok traktowano jako negatywne zjawisko pozostające na granicy prawdziwej sztuki. W 1929 roku Benedetto Croce, włoski filozof i estetyk, napisał: “To, co jest naprawdę sztuką, nigdy nie jest barokowe, to zaś, co jest barokiem, nie jest sztuką. Barok to zły znak”. Dziś dostrzegamy jego wartość, cenimy oryginalność i efektowność stylu kierującego się zupełnie innymi założeniami niż tak hołubiony przez historyków renesans.

W twórczości barokowych artystów zauważalny jest motyw vanitas, dotyczący przemijania i kruchości ludzkiego istnienia. Poezja artystów takich jak Naborowski, czy Pascal zdecydowanie wpisuje się w ramy tejże epoki, między innymi dzięki zawarciu owego motywu. Jest on obecny w wierszach takich jak „Myśl” i „Krótkość żywota”, których treść, analizę, a także zawarte w nich rozważania nad sensem życia pokrótce przedstawię.