Wydaje mi się, że w życiu są takie chwile, dla których warto żyć. Warto żyć dla kogoś, kogo kochamy. Jednym słowem warto żyć dla miłości, ale trzeba umieć z nią żyć... Gorzej, jeśli nie spotkasz tej miłości, będziesz cierpiał, umrzesz z myślą, że żyłeś sam, nie doświadczyłeś w życiu tego najważniejszego - miłości. Miłość jest jak jedzenie, potrzebne do życia. Bez niej człowiek usycha, staje się rośliną.
Gdy jesteśmy kochani, łatwiej nam przetrwać trudne chwile, czujemy się szczęśliwi i ważni. Jeżeli my kochamy, umiemy przezwyciężyć własny egoizm, pragniemy dawać a nie jedynie brać.
Miłość może być różna: miłość mężczyzny i kobiety, miłość rodzicielska, braterska, miłość przyjaciół, miłość do Boga, Ojczyzny aż wreszcie umiłowanie drugiego człowieka. Jest więc wiele odmian miłości, a każda z nich jest inna, z czego innego się zrodziła i czemu innemu służy. Kochać nie znaczy zawsze to samo, ale kto kocha, ten zdolny jest do największych poświęceń.
Pierwszą miłością w życiu człowieka jest przywiązanie małego dziecka do matki i ojca. Są to dwie najważniejsze osoby dla małej, bezbronnej istoty. W nich składa całą swą ufność, poczucie bezpieczeństwa, któremu towarzyszy miłość. Głębią uczucia odznacza się stosunek matki do dziecka. Miłość macierzyńska jest pełna czułości, troskliwości, gotowości do poświęceń i trwa przez całe życie. Więź rodzinna jest tym fundamentem, na którym zawsze możemy budować wszystkie inne wartości. W rodzinie zawsze można znaleźć wsparcie duchowe.
Drugim rodzajem miłości jest ukochanie Ojczyzny. Ludzie potrafią kochać swój kraj tak mocno, że mogą zrobić dla niego wszystko, nawet poświęcić swoje życie.
Ważną odmianą miłości jest ukochanie Boga nade wszystko. W imię tej idei ludzie potrafią zrezygnować z wszystkich przyjemności życia i oddać się w zupełności służbie Bogu .Żyją w odosobnieniu od świata ,poświęcając się tylko modlitwie i dobrym czynom. Bóg jest dla nich wszystkim. Tak właśnie umiłowała Boga Matka Teresa z Kalkuty.
Szczególnie piękna może być miłość między dwojgiem ludzi. Wiąże się ona czasem z wieloma rezygnacjami jednej osoby na korzyść drugiej. Każda ze stron pragnie uszczęśliwić obiekt swej miłości, nawet za cenę pewnych poświęceń. W takim uczuciu nie ma miejsca na egoizm ani chęć dominowania nad ukochanym człowiekiem. Odwrotnie, miłujący się ludzie gotowi są zawsze do wzajemnych ustępstw. W takiej atmosferze zakochani dobrze się rozumieją i są szczęśliwi.
Miłość odgrywa bardzo ważną ,może najważniejszą rolę w relacjach międzyludzkich. Kierując się tym uczuciem jesteśmy życzliwi wobec innych a nasze kontakty nacechowane są serdecznością i wyrozumiałością. Jeden drugiemu spieszy z pomocą. Taki stosunek do drugiego człowieka wyklucza zawiść, zazdrość i krzywdę
Miłość spotyka się często ,lecz każdy z nas odbiera ją inaczej. Ona też przyjmuje różne barwy i wyrazy. "Miłość niejedno ma imię". Czasem wydaje się nam, że bez niej możemy sobie poradzić. Czy jednak jest to prawda? Powyższe argumenty udowadniają, że warto żyć dla każdej miłości, bo życie bez miłości nie ma sensu. Miłość jest najwspanialszą wartością życiową ,na rzecz której warto zrezygnować z wielu rzeczy ,gdyż jedynie w niej można odnaleźć szczęście.
