Koncepcja ludzkiego losu w „Chłopach” Władysława Stanisława Reymonta. Przedstaw temat, analizując wskazany fragment wykorzystując znajomość I tomu powieści.

Władysław Reymont w powieści „ Chłopi” przedstawia życie zbiorowości chłopskiej. Opisuje przemiany jakim ulegają mieszkańcy Lipiec na przestrzeni roku. Reymont w swojej powieści przedstawia wizję życia człowieka.
Podany fragment pochodzi z I tomu utworu i przedstawia wesele Macieja Boryny z młodą dziewczyną Jagną Paczesiówną. Zdarzenia opisuje narrator występujący w trzeciej osobie, jest on dokładnym obserwatorem wydarzeń. Opowiadacz związany jest ze światem mieszkańców wsi. Fragment jest rozmową gości weselnych na temat ludzkiego życia.
Istotnym elementem życia ludzkiego jest wiara w Boga. Człowiek podporządkowany jest jego woli, powinien przestrzegać zasad zawartych w dekalogu, nie ma możliwości zmiany bożych wyroków, nie jest w stanie egzystować bez Stwórcy, jest jednostką niesamodzielną. Ludzie kładą swój los w „boskich rękach”. Koleje życia jakie przygotowuje człowiekowi Bóg są nie do przewidzenia. Nawet ksiądz i najmądrzejsi nie mogą odczytać bożych planów dopóki te „nie padną na naród ziarnem dojrzałym”. Mieszkańcy Lipiec uważają, że życie człowieka jest nieustającym wysiłkiem, wierzą, że za swój znój zostaną nagrodzeni w niebie, ufają w bożą sprawiedliwość i miłosierdzie. Chwilami które dają człowiekowi możliwość odpoczynku od problemów i trudów życia są różne uroczystości, święta i spotkania towarzyskie. Chłopi dostrzegają jak ważne jest życie we wspólnocie, podczas rozmów wyżalają się sobie, przebaczają winy. Człowiek nie może wyalienować się ze społeczeństwa, życie w grupie gwarantuje pewne poczucie bezpieczeństwa. W rozmowie gości weselnych znaleźć można informacje o tym, że wszystko co robi się w życiu należy wykonywać dokładnie, starannie oraz intensywnie brać radosne momenty jakie daje człowiekowi los: „ jak pić to całą kwartą, jak się weselić, to już całą niedzielę”.
Jednak ludzie podatni są na wpływy szatana, który „rządzi światem”, kusi i prowokuje człowieka, zachęca do łamania bożych przykazań. Właśnie diabeł jest źródłem konfliktów między ludźmi wynikających z zawiści, egoizmu i biedy. Spory w społeczeństwie mają miejsce pomimo tego, że ludzie zostali stworzeni przez Boga jako bracia, wydaje się więc, że zatargi międzyludzkie są nieuniknionym elementem życia człowieka. Ludziom towarzyszy lęk przed śmiercią, która jest nieuchronna i dotknie każdego. W społeczeństwie panuje nieustanna walka o byt, pozycję, ziemię, majątek: „krwią się opluwaj, swego bacz”. Ludzie porównani zostają do „psów, które gryzą się o gnat objedzony”.