1. Jesteś tutaj:  
  2. Start
  3. Liceum
  4. Język polski
  5. Oświecenie

Oświecenie

Praca oddala od nas 3 wielkie nieszcześcia: nudę, ubustwo i występek. Napisz przemówienie odwołując sie do słów Woltera

Oświecenie
Dzień dobry Państwu zapraszam na dzisiejszy program poświęcony pracy- tak ważnej w czasach, w których żyjemy.
Praca - jedno krótkie słowo a znaczy tak wiele. Czym tak naprawdę jest praca i do czego jest ona potrzebna w życiu człowieka? Według encyklopedii PWN jest to celowa działalność prowadząca do wytworzenia dóbr materialnych lub kulturalnych.

Przemiana Makbeta, jej przyczyny i następstwa.

Oświecenie
William Szekspir tworząc „Makbeta” chciał wyrwać się ze stereotypowej formuły konstrukcji dramatów w teatrze antycznym. W swojej sztuce nie tylko naruszył świętą zasadę trzech jedności, ale zrezygnował również z idei konfliktu tragicznego, wedle której każdy wybór głównego bohatera musi zakończyć się porażką.

Przedstaw zagadnienia obecne w satyrycznej twórczości Ignacego Krasickiego.

Oświecenie
Początek oświecenia, czyli lata przed wstąpieniem na tron Stanisława Augusta Poniatowskiego, nazywa się czasami saskimi, które charakteryzuje najlepiej powiedzenie: "Za Króla Sasa - jedz, pij i popuszczaj pasa." Lata panowania Augusta II Mocnego (Sasa) i jego syna Augusta III przyniosły upadek międzynarodowego znaczenia Polski.

Przedstaw na podstawie wybranych utworów cechy fircyka i damy modnej.

Oświecenie
Krytykę postaw fircyka i damy modnej znajdujemy w wielu utworach oświeceniowych, ale najdobitniej ukazują te postawy Niemcewicz w "Powrocie posła" (fircyk głównie) i Krasicki w satyrze "Żona modna" (punkt 3)

Niemcewicz pokazuje nam postać Szarmanckiego, wręcz idealnego fircyk

Program królewskiego obozu reform w krzywym zwierciadle satyry Ignacego Krasickiego "Do króla".

Oświecenie
Satyra "Do króla" jest poświęcona racjom obozu królewskiego, do którego przyznawał się I. Krasicki. Autor pozornie zgadza się z sarmackimi oskarżycielami króla, równocześnie ośmieszając ich, a tym samym głosząc pochwałę monarchy. Krasicki podkreśla tu zasługi króla na polu sztuki i kultury, pomijając jednak dziedzinę polityki.