Komedia powstała w okresie ożywionej działalności politycznej Niemcewicza. W 1788 r. wybrany został posłem inflandzkim na sejm zwany Wielkim. Szybko dał się poznać jako jeden z najaktywniejszych działaczy stronnictwa patriotycznego. Wygłaszał mowy w sprawie ucisku chłopów, za reprezentacją miast w sejmie, w obronie reform w szkolnictwie wprowadzonych przez Komisję Edukacji Narodowej.

„Satyra prawdę mówi” - to stwierdzenie możemy odnaleźć już w pierwszych wersach utworu Ignacego Krasickiego pt.„Do króla”.Daje nam ona dużo do myślenia.Na jej podstawie możemy wywnioskować, że satyra mimo, iż jest gatunkiem literackim polegającym na ośmieszaniu i krytykowaniu ludzkich postaw, zachowań oraz poglądów politycznych, potrafi ukazać najszczerszą prawdę na temat opisywanego zjawiska.

Wolter porównywał uczucia, namiętności do wiatrów, które wydymają żagle okrętu: jedne nadają mu prędkości, inne z kolei spowalniają go lub nawet zatapiają. Czy warto zatem podejmować ryzyko wystawiając się na działanie tak potężnych żywiołów? Odpowiadając na to pytanie należy mieć na uwadze jeden tylko fakt: podobnie jak żaglowiec bez wiatru nie płynie, tak człowiek bez poddawania się uczuciom i patrzenia na świat przez ich pryzmat staje się biernym obserwatorem, nie dostrzegającym głębi otaczających go rzeczy.

Tematem mojej pracy jest śmiech, który ma bawić i uczyć. Na przestrzeni stuleci wielu pisarzy, podejmując wybrane tematy ośmieszali ludzkie wady, przywary. Zadaniem bajek, fraszek, satyr, czy komedii była nauka przez śmiech. Przedstawicielami tych gatunków miedzy innymi byli Molier, Ignacy Krasicki, Henryk Sienkiewicz, Julian Ursyn Niemcewicz, Jan Kochanowski, Bracia Grimm czy Hans Chrystian Andersen.