1. 16 kwietnia dr. Bernard, wychodząc ze swego gabinetu, natknął się przed drzwiami na zdechłego szczura
2. Tego samego dnia doktor wracając do domu spotyka szczura z krwawiącym pyskiem.
3. Michael – dozorca znajduje 3 zakrwawione szczury na korytarzu
4. Spotkanie Bernarda z Rambertem który chce przeprowadzić ankietę
5. 18 kwietnia do Bernarda przyjeżdża matka, która ma mu pomagać pod nieobecność żony
6. Masowe zdychanie szczurów
7. 28 kwietnia agencja Infdok informuje o zebraniu 800 szczurów
8. Doktor przyjeżdża do Cattarda, który próbował się powiesić
9. Dozorca Michael wymiotuje żółcią i krwią z zabrany karetką, umiera w niej
10. Tarrou opisuje staruszka i jego zachowanie wobec napotkanych przez niego kotów
11. Rozmowa komisarza policji z Cattardem przy której uczestniczy Rieux
12. Pastel jako pierwszy nazywa chorobę po imieniu – jako dżumę.
13. Choroba zabiera 11 osób w ciądu 48 godzin
14. Doktor dochodzi do wniosku, że Joseph Grand pisze książkę
15. Zwołanie komisji sanitarnej
16. Rozwieszenie afiszy z informacją o pojawieniu się złośliwej gorączki
17. 12 zgonów w ciągu 24 godzin
18. Zmiana Cattarda, który staj się miły i otwarty dla innych
19. W kolejnym dniu umiera 40 osób
20. Zaostrzenie środków sanitarnych, wprowadzenie dezynfekcji i kwarantanny
21. Przywiezienie samolotem szczepionki
22. Oficjalne ogłoszenie epidemii dżumy i zamknięcie miasta
23. Ograniczenie swobody mieszkańców w poruszaniu się w obrębie miasta
24. W piątym tygodniu epidemii umiera 321 osób a w szóstym 345
25. Wprowadzenie ograniczeń w rozdziale żywności i benzyny
26. Mieszkańcy zaczynają masowo uczęszczać do kin i kawiarni
27. Grand opowiada Rieux o swoim życiu (małżeństwo)
28. Rambert stara się o wydostanie z Oranu
29. Tydzień modlitw zakończony mszą do św. Rocha
30. Kazanie ojca Peneloux.
31. Ojciec Peneloux twierdzi, że dżuma jest karą za grzechy mieszkańców
32. Grand zaprasza do siebie doktora i czyta mu fragment wymyślonego przezeń zdania
33. Rambert próbuje się wydostać z miasta, chodząc do urzędów
34. Tłumy gromadzą się pod bramami aby wydostać się z miasta
35. Liczba zmarłych sięga stu dziennie
36. Powstaje nowy dziennik „Kurier Epidemii”
37. Bernard i Tarrou planują zorganizować ochotniczą grupę sanitariuszy
38. Castel przygotowuje surowicę przeciw dżumie
39. Rambert chce wydostać się z miasta nielegalnie
40. Rambert mówi doktorowi o swoich zamiarach
41. Rambert spotyka się z Gonzalesem a później z Marcelem i Loisem, którzy mają mu pomóc w opuszczeniu miasta
42. Spotkanie Ramberta, Rieux i Tarrou
43. Ludzie zaczynają podpalać swoje domy w nadziei że zniszczą dżumę
44. Zwiększenie liczby rabunków
45. Wprowadzenie „stanu oblężenia”
46. Wspólne chowanie kobiet i mężczyzn w dołach wypełnionych wapnem
47. Spalanie ciał w piecach krematoryjnych
48. Tramwaje przewożące zwłoki
49. Rieux dowiaduje się o pogorszeniu stanu zdrowia żony
50. Podanie szczepionki synkowi sędziego Ottona
51. Zaniedbanie przez lekarzy podstawowych środków ostrożności i higieny
52. Wspólne spacery Tarrou z Cattardem
53. Wizyta Tarrou i Cattarda w Operze Leśnej
54. Pośpieszne wyjście wszystkich po spektaklu
55. Rambert oznajmia że zostaje w Oranie
56. Bernard stwierdza że nie jest w stanie kochać świata w którym dzieci są torturowane
57. Zmiana ojca Peneloux
58. Wygłoszenie kazania Pt. „Czy kapłan może radzić się lekarza?”
59. Ksiądz utożsamia się z wiernymi mówiąc podczas kazania „my”
60. Śmierć ojca Peneloux
61. Dzień wszystkich świętych
62. Dżuma już się nie rozprzestrzenia, utrzymuje się na stałym poziomie
63. Odnotowane przypadki „dżumy opłucnej”
64. Przeznaczenie miejscowego stadionu na obóz kwarantanny
65. Spotkanie Ramberta i Tarrou z sędzią Ottonem
66. Rozmowa Rieux i Tarrou na tarasie u astmatyka podczas której Tarrou opowiada o swoim życiu
67. Rieux i Tarrou udają się na plażę gdzie długo pływają
68. Nadejście chłodów w grudniu
69. Boże Narodzenie
70. Grand – chory na dżumę opłucną, ku zdziwieniu wszystkich zdrowieje
71. Cztery przypadki wyzdrowienia
72. Pojawienie się szczurów
73. Powolne ustępowanie dżumy
74. 25 stycznie prefektura i komisja lekarska uznają, że dżuma uległa zahamowaniu
75. Śmierc sędziego Ottona
76. Torrou zapada na dżumę i umiera
77. Bernard otrzymuje telegram z wiadomością, że jego żona nieżywe
78. Otwarcie bram miasta w lutym
79. Cottard strzela do tłumu i zostaje aresztowany przez policję
80. Słowa Rieux : „w ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę”.
