Romantyzm to prąd artystyczno - filozoficzny powstały jako reakcja na ścisłe reguły i zasady klasycyzmu. Nurt ten opiera się na irracjonalizmie, fantastyce, nieregularności odrzuceniu wszystkich norm tworzenia, odwołaniu się do uczuć, wiary oraz wyobraźni odbiorcy. Kierunek ten odrzucał racjonalizm, materializm.

Aleksander Głowacki, herbu Prus I, później używający pseudonimu Bolesław Prus urodził się 20 VIII 1847 r. w Hrubieszowie nieopodal Lublina, zmarł zaś w 19 V 1912 r. w Warszawie którą uczynił bohaterem swoich licznych opowiadań, nowel, powieści, felietonów i artykułów.
„Lalka” jest jedną z trzech, obok „Faraona” i „Emancypantek”, jego najważniejszych powieści.

Do arystokracji w powieści zaliczamy:baron Krzeszowski, rodzina Łęckich, baron Dalski, Ochocki, książę, hrabina Karolowa, Wąsowska, hrabia Anglik, Zasławska, Florentyna. Pozycja arystokracji w XIXw. jest jeszcze dobra choć część z niej już bankrutuje. Bogatą jej część reprezentuje Zasławska i książę Pierwsza z nich czerpie zyski z zakładów przetwórstwa owocowego oraz zastanawia się nad budowa cukrowni.

„Lalka” to utwór, który ukazuje Warszawę na przełomie dwóch epok - romantyzmu i pozytywizmu. Zmieniający się świat powodował ścieranie się całkowicie odmiennych poglądów i często doprowadzał do braku zrozumienia. Przedstawicielami „starego” pokolenia są idealiści - Rzecki, Wokulski czy Ochocki, natomiast „nowego” - mieszczanie - zwłaszcza kupcy, Żydzi, arystokracja.