Prace przekrojowe

Spotkania wrogów w „Iliadzie” Homera i „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza. Porównania fragmentów

Fragmenty mówią o niezwyczajnej sytuacji, a mianowicie oddania się bohaterów w ręce swoich wrogów; król Priam, ojciec Hektora przybywa do obozu Greków- błaga Achillesa, aby ten wydał mu ciało syna. W ?Panu Tadeuszu? ksiądz Robak odbywa spowiedź przed śmiercią, podczas której są obecni jego wrogowie i prześladowcy.

Spotkania wrogów w „Iliadzie” Homera i „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza

Miedzy ludźmi często dochodzi do kłótni, sporów czy waśni, to właśnie przez konflikty ludzie stają się wrogami. Problem ten istniał od zarania dziejów i istnieje także dzisiaj. Czasami jednak z łatwością, z jaką się kłócimy potrafimy się również godzić, przebaczamy wrogom, a niekiedy wręcz stajemy się ich przyjaciółmi.

Spotkania wrogów w Iliadzie Homera i Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza

Zarówno Homera, jak i Adama Mickiewicza moglibyśmy zaliczyć do grona najwybitniejszych pisarzy, których twórczość na stałe zapisała się w historii literatury. Mimo ogromnej przepaści, dzielącej w czasie okresy ich twórczości, w dziełach mistrzów pióra z łatwością odnajdujemy wiele prawd i przestróg aktualnych do dziś.

Spotkania wrogów w Iliadzie Homera i Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza

Spotkanie wrogów to często przedstawiany motyw w literaturze. Najczęściej mamy do czynienia z sytuacją, w której odwieczni rywale spotykają się na polu bitwy, a następnie toczą zacięty bój, w którym jest tylko jeden zwycięzca. Jednakże do spotkania z wrogiem nie musi dojść na placu boju, może się to stać w zupełnie innych okolicznościach – zaskakujących i bardzo niespodziewanych.

Spotkania wrogów w "Panu Tdeuszu" i "Iliadzie" - uniwersalne prawdy i obraz człowieka zawarte w tekstach.

W literaturze europejskiej już od czasów starożytnych często przedstawiany był motyw spotkania wrogów poza polem walki. Scena taka daje twórcy liczne możliwości, nie tylko ukazania charakteru bohaterów, ale również przedstawienia pewnych ogólnych prawd o naturze człowieka. Jean-Paul Sartre, XX-wieczny filozof francuski, powiedział, ze „człowiek nie jest nigdy równie piękny jak wtedy, gdy prosi o przebaczenie lub sam przebacza”.