Prace przekrojowe

„O to chodzi jedynie, by naprzód wciąż iść śmiało bo zawsze się dochodzi, gdzie indziej niż się chciało”. Czy zgadzasz się z tymi słowami?

Wieczna wędrówka ku nowemu, pokonywanie wszelkich przeszkód. Ponadczasowa droga, która wszakże ma swój kres. Wędrujemy do wyznaczonego sobie celu, poprzez kręte drogi i manowce, natrafiamy na trudy i niepowodzenia. Jeśli dążymy do niego z wystarczającym samozaparciem i uporem, udaje nam się go osiągnąć, często jednak osiągamy cel odmienny od tego jaki sobie postawiliśmy.

„Oda do młodości” Adama Mickiewicza i „Do młodych” Adama Asnyka - dokonaj analizy i interpretacji porównawczej tych dwóch wierszy.

„Odę do młodości” Adama Mickiewicza jak i wiersz Adama Asnyka „Do młodych” można uznać za manifesty literackie, gdyż utwory te wyrażają założenia programowe nadchodzącej epoki, zwiastują nadejście czegoś nowego, innego, a pokolenie wprowadzające tą inność wierzy, że wnosi coś lepszego. Choć pozytywizm wyrósł z przewartościowania podstawowych założeń romantyzmu, mimo wielu różnic na tle literackim, ideowym, filozoficznym, czy artystycznym pomiędzy tymi epokami, wiersze te łączy jednak kilka kwestii.

„Oda do młodości” Adama Mickiewicza i „Do młodych” Adama Asnyka - manifesty dwu pokoleń młodzieży polskiej.

Manifestem literackim nazywa się utwór wyrażający założenia programowe i postulaty ideowo - artystyczne grupy literackiej. Z definicji tej wynika, że manifest określa, co jest dla danej grupy najistotniejsze i w jaki sposób będą realizowane cele, jakie ta grupa chce osiągnąć.
Definicji tej odpowiada ?Oda do młodości? A.

„Oto dokonane dzieło, gdyby tylko wiedzieli za jaką cenę.” Czesław Miłosz. Oceń drogi życiowe bohaterów literackich, którzy starali się urzeczywistnić wyznawane przez siebie wartości.

Na przełomie wieków literatura, tak światowa, jak i polska prezentowała nam koleje życia, trudności i zmagania niezliczonej ilości bohaterów, bohaterów tak różniących się przecież od siebie i w tak różny sposób starających się urzeczywistnić to, co uważali za wartości nadrzędne w swoim życiu.

„Państwo jako najwyższa wartość narodowa – w widzeniu bohaterów literackich różnych epok („Odprawa posłów Greckich”, „Powrót posła” i „Przedwiośnie).

Chyba każdy, kto uważa się za Polaka jest patriotą. Tak przynajmniej być powinno. W dzisiejszym świecie zatracają się wartości takie jak godność, czy moralność, więc wartość, jaką jest państwo stawiamy coraz dalej. Jednak warto wrócić do postrzegania państwa jako bardzo dużej i ważnej wartości.