Propozycja odpowiedzi do tematu 1 - Na podstawie podanych fragmentów komedii Moliera "Świętoszek” scharakteryzuje głównego bohatera oraz omów postawy Orgona, Kleanta i Elmiry wobec tytułowej postaci.
1. Rozpoznanie wstępne
- przedstawienie bohaterów, kim są
- forma podawcza – dialog
- umiejscowienie fragmentów w całości utworu
- Świętoszek pokazany z różnych punktów widzenia, różnych perspektyw
2. Charakterystyka Świętoszka – w oczach Orgona
- pobożny, manifestuje pobożność każdego dnia
- wnosi spokój w życie ludzi
- pokorny, usłużny
- skromny, prowadzi ubogie życie
- część pieniędzy od Orgona oddaje biednym
- troszczący się o rodzinę Orgona
- zrządzeniem niebios znalazł się w jego domu
- surowy wobec siebie i innych
- śmieszność Tartuffa (żałuje zabitej pchły)
- Orgon przekonany o słuszności swoich racji odrzuca upomnienia Kleanta
3. Postawa Orgona
- zachwyt, uwielbienie
- brak krytycyzmu
- nieprzyjmowanie uwag członków rodziny
- naiwność
- przedkładanie Tartuffa ponad rodzinę
- dzięki niemu ważne stają się sprawy duchowe, a nie doczesne (pogarda dla świata)
- Świętoszek nauczył go jak radzić sobie w różnych sytuacjach życiowych, dystans do rodziny
4. Świętoszek w oczach Kleanta:
- zarzuca Orgonowi, że nie zna człowieka, którego przyjął pod swój dach
- ironiczny stosunek wobec Orgona
- ma Świętoszka za przybłędę, nędzarza
- dostrzega fałsz, obłudę, hipokryzję, udawaną świętość
- jest przekonany, że nie myli się w ocenie Świętoszka
- dostrzega jego interesowność
- dewocja ma mu przynieść korzyści materialne
- perfidia Tartuffa polega na wykorzystywaniu religijnego zaangażowania Orgona i jemu podobnych
- prawdziwa pobożność nie ma nic wspólnego z manifestowaniem swojej religijności i postawą Świętoszka
5. Świętoszek w scenie z Elmirą, bohater w jej oczach, jej postawa.
- Tartuffe w scenie z Elmirą pokazuje swoje prawdziwe oblicze: uwodziciela, obłudnika
- domaga się dowodów miłości
- używa bałamutnych argumentów, że niebo będzie im sprzyjać, ich romans nie jest grzechem
- pycha, pewność siebie
- relatywizacja wartości (przesuwanie granicy między dobrem i złem)
- zło czynione w tajemnicy nie jest złem
- brak skrupułów
- wykorzystywanie naiwności Orgona
- pogarda wobec Orgona, poczucie wyższości nad zdradzonym mężem
- Elmira udaje zakochaną w Świętoszku
- rozmowa jako element intrygi demaskujący zamiary Tartuffa
- udaje, że przed romansem powstrzymuje ją kara niebios i nadejście męża
6. Funkcjonalne wykorzystanie całości utworu.
7. Wnioski:
- Świętoszek pokazany z różnych perspektyw, pokazana dwulicowość bohatera
- problem obłudy, hipokryzji religijnej, ich wpływu na otoczenie
- postawy bohaterów utworu różnią się: od