Recenzja spektaklu „Zagraj to jeszcze raz, Sam”.

Recenzje Odsłon: 2246
Spektakl, który niedawno obejrzałam, nosi tytuł ?Zagraj to jeszcze raz, Sam?. Autorem sztuki jest Woody Allen, który przede wszystkim znany jest jako jeden z najwybitniejszych współczesnych twórców filmu, literatury i teatru.
Spektakl w reżyserii Eugeniusza Korina jest na pewno wielkim dziełem i wspaniałą komedią. Zaintrygowała mnie scenografia, za którą odpowiedzialny był Andrzej Witkowski. Muzyka doskonale współgra z wydarzeniami scenicznymi oraz atmosferą panującą wśród bohaterów. Nad opracowaniem muzycznym i dźwiękowym pracował reżyser tej komedii ? Eugeniusz Korin.
Reżyser współpracował z najlepszymi aktorami, którzy bardzo dobrze stworzyli swoje kreacje. W rolę głównego bohatera ? Allan?a Felix?a - wcielił się Mirosław Kropielnicki. Wystąpili również: Małgorzata Łolej (Linda), Ildefons Stachowiak (Dick), Mariusz Puchalski (Bogart), Edyta Łukaszewska (Sharon, Nancy) oraz Grażyna Korin (?Sharon?, Gina, Vanessa, Blondynka, Intelektualistka, Barbara). Gra aktorów była naprawdę dobra, momentami wzbudzała we mnie wiele emocji i pozytywnych odczuć. Przede wszystkim rola Mirosława Kropielnickiego i Małgorzaty Łolej.
Sztuka pod tytułem ?Zagraj to jeszcze raz, Sam? opowiada o krytyku filmowym, którego porzuciła żona. Załamany po tym wydarzeniu postanawia zmienić swoje zachowanie i brać przykład z Humprey?a Bogarta. Allan usiłuje uwieść niejedną kobietę jednak jego starania są nieskuteczne. Nieoczekiwanie wielkie uczucie znajduje w ramionach Lindy, żony swojego najlepszego przyjaciela. Rozsądek jednak wygrywa i zakochani postanawiają się rozstać. Finał spektaklu okazuje się pomyślne dla bohaterów, ponieważ główna postać (Allan Felix) przekonuje się, że ktoś go podziwia i docenia jego pracę.
Spektakl pokazuje nam Allana ? głównego bohatera jako człowieka zagubionego próbującego odnaleźć swoje miejsce i sens życia po rozstaniu z żoną. Sztuka ta jest także błyskotliwym studium skomplikowanych relacji międzyludzkich. Reasumując oceniam pozytywnie to przedstawienie pod względem obsady, scenografii jak i gry aktorskiej. Mogę śmiało stwierdzić, że widowisko Woodego Allena jest najciekawszą propozycją poznańskiego Teatru Nowego na aktualny miesiąc.

Related Articles