XX lecie

Rozważ decyzję Judyma z różnych punktów widzenia.

Tomasz Judym, główny bohater "Ludzi bezdomnych", był synem warszawskiego szewca- alkoholika. Udało mu się zdobyć wykształcenie i wyjechać do Paryża na praktykę lekarską. Postanowił poświęcić wszystko, aby poprawić warunki życia najbiedniajszych. Odrzucił miłość Joasi w obawie, że stanie się egoistą i człowiekiem nieczułym na problemy społeczne, zakładając z nią rodzinę.

Rozbieżność między własnym wyobrażeniem człowieka o sobie i swoim postępowaniu, a ocena tego postępowania przez innych – na podstawie „Granicy” Zofii Nałkowskiej.

Człowiek - to brzmi dumnie. Ale kim jestem jako człowiek? Czy prawdę o mnie wyznacza to, co sam o sobie myślę, czy raczej opinie innych? A może jest jeszcze trzeci wymiar – może to, kim jestem zależy od miejsca i sytuacji, w których się znajduję?

Takie właśnie, głęboko filozoficzne pytania nasuwają się po lekturze „Granicy” Zofii Nałkowskiej.

Rewolucje w Rosjii

Wstęp: Po trzech latach Wielkiej Wojny Rosja była nią śmiertelnie zmęczona.

• Ogromne klęski i porażki na frontach wojennych,
• nieudolność Mikołajami,
• głód,
• liczne strajki,
• zła sytuacja robotników

prowadziły do Rewolucji. Ukształtowały się dwa ośrodki władzy.

Relacja władza – artysta w państwie totalitarnym na podstawie Mistrza i Małgorzaty Michała Bułhakowa.

Dzieło „Mistrz i Małgorzata” zostało stworzone w Moskwie przez Michała Bułhakowa. Autor opisał Rosję za czasów władzy totalitarnej. Doskonale działający aparat policyjny został rozszerzony na zwykłych obywateli, wszędobylskie zakłamanie i donosicielstwo zaburzyło hierarchię wartości, a status materialny moskwian zależny był od wykonywanego zawodu i pozycji społecznej.

Refleksja o kulturze z perspektywy obozowej pryczy. Zinterpretuj wskazany fragment opowiadania Tadeusza Borowskiego „U nas w Auschwitzu”.

W podanym fragmencie opowiadania „U nas w Auschwitzu” możemy zauważyć nie tylko opis warunków, sytuacji i zachowań, które miały miejsce
w obozie koncentracyjnym, ale również przemyślenia i refleksje narratora na temat Holocaustu w szerszym kontekście. Tadeusz Borowski odwołuje się do przeszłości, dokonania cywilizacji przypisuje „zmowie ludzi wolnych przeciw niewolnikom”.