W ostatniej scenie „Przedwiośnia” Cezary idzie obok Lulka na czele protestujących robotników. Jest ubrany w polski, żołnierski strój. Robotnikom maszerującym na Belweder drogę zastępuje oddział żołnierzy. Bohater występuje z szeregu i samotnie idzie naprzód.

Autor powieści nie opisuje dokładnie powodów ani okoliczności przystąpienia Cezarego do demonstracji, pozostawia to do interpretacji czytelnika.