Literatura wojny i okupacji poruszała przede wszystkim problem wojny. Każdy autor piszący w tym okresie , czy chciał , czy nie , musiał choć trochę pisać na ten temat. I tak właśnie czynili twórcy tacy jak: Zofia Nałkowska , Tadeusz Borowski , Hanna Krall , Gustaw Herling-Grudziński, Kazimierz Moczarski i inni.
XX lecie
Literatura wojny i okupacji poruszała przede wszystkim problem wojny. Każdy autor piszący w tym okresie , czy chciał , czy nie , musiał choć trochę pisać na ten temat. I tak właśnie czynili twórcy tacy jak: Zofia Nałkowska , Tadeusz Borowski , Hanna Krall , Gustaw Herling-Grudziński, Kazimierz Moczarski i inni.
Człowiek od dawna próbuje ulepszać swoje życie, wzorując się na bohaterach literackich, a w dzisiejszych czasach nawet filmowych. Boryka się z nim każdy dorastający i szukający dla siebie miejsca w życiu. Czytając książki oglądając filmy możemy dostrzec wiele podobieństw i zachowań, które dotyczą nas samych oraz sytuacji, w jakich się znajdujemy.
Człowiek – władca świata nigdy nie był idealny. Szczególnie, jeżeli chodzi o jego zachłanność, dobra materialne, władzę nad innymi ludźmi. Uważam, iż wiek XX był pod tym jak i innymi względami najgorszy ze wszystkich poprzednich.
Moim kolejnym pierwszym potwierdzającym tezę jest to, że w XX wieku odbyła się najstraszliwsza wojna ze wszystkich innych (poprzednich jak i tych, które toczą się dzisiaj).
Moim kolejnym pierwszym potwierdzającym tezę jest to, że w XX wieku odbyła się najstraszliwsza wojna ze wszystkich innych (poprzednich jak i tych, które toczą się dzisiaj).
Pełne „zaistnienie” Bułhakowa w odbiorze czytelniczym miało miejsce dopiero w 26 lat od chwili jego śmierci w 1940 roku. Według profesora Drawicza, powieść ta to „dzieło zemsty” autora za zniewolenie zewnętrzne okresu stalinowskiego.
W utworzy można wyróżnić trzy kluczowe ciągi narracyjne:
1.
W utworzy można wyróżnić trzy kluczowe ciągi narracyjne:
1.
" Mistrza i Małgorzatę" zdecydowanie uznaje się za ukoronowanie twórczości Michaiła Bułhakowa i jedno z najlepszych dzieł literatury rosyjskiej w ogóle. Utwór ten będąc świetnym opisem czasów i warunków w jakich przyszło żyć jego autorowi, jest jednocześnie uniwersalnym przesłaniem na temat pisarstwa.