RARUS FORTUNA SUA CONTENTUS (MAŁO KOGO LOS JEGO ZADOWALA)
Numquam fortuna nostra contenti sumus. (nigdy nasza fortuna nie jest zadowalająca)
Agricola fortuna sua contentus non est, (rolnik nie jest zadowolony ze swego losu)
nautae fortunae invidet. (Żeglarzowi szczęścia zazdrości)
Beatus es, nauta, (szczęśliwy jest żeglarz)
inquit ? multas terras visitas, ( rzecze ? wiele ziem (krain) odwiedza)
divitias magnas habes. (mających wiele bogactw)
Ego miser sum, semper laboro, (Ja jestem nieszczęśliwy, zawsze pracuję)
fatigatus iam sum, numquam otium mihi est?. ( zmęczony już jestem )
Tum nauta: ( wtedy żeglarz)
?Tu, agricola, beatus es: (ty, rolniku, jesteś szczęśliwy )
in casa tua habitas, ( w domu twoim )
pericula non times, (nie lękasz się niebezpieczeństw)
vitam securam agis. (życie beztrosko biegnie )
Ego autem ventos et procellos semper timeo.( Ja zaś przybywam i burz zawsze lękam się)
Numquam securus sum?. (Nigdy beztroski nie jestem)
Tum deus apparet et (wtedy bób ukazuje się I )
?En, ego ? inquit ? fortunam vestram muto. (oto, ja - rzecze - los wasz zmienię)
Tu, nauta, agrum ara, agricola es! (ty, żeglarzu, czynię ołtarz, rolnikiem jesteś)
Tu autem, agricola, (ty zaś rolniku)
navigium conscende et divitias para!? ( wsiadaj na taki sam bogaty statek)
Nauta agricolam, agricola nautam spectat, (żeglarz rolnikiem, rolnik żeglarzem ogląda)
et nauta, et agricola vitam suam laudare student.(w żeglarzu, w rolniku jego życie stara się chwalić)
Agricola in casa manet, (rolnik w domu przebywa)
nauta navigium conscendit. (Żeglarz na statku bogatym)
Saepe aliena nobis placent. ( często obce podoba się mnie)
Notum est dictum Polonorum: ( wiadomym jest powiedzenie Polskie)
Aliena laudatis, vestra ignoratis. (Cudze chwalicie, waszego nie znacie)
