Józef Szermentowski
Józef Szermentowski wychowywał się na Kielecczyźnie i na pejzażu tych okolic kształcił swą wyobraźnię. Początków nauki rysunku i malarstwa udzielał mu w Kielcach Franciszek Kostrzewski.
Między 1853-57 uczył się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ch. Breslauera, w 1858 uczęszczał do pracowni Wojciecha Gersona. W 1860 udał się do Paryża, skąd parokrotnie przyjeżdżał do Polski.
We wczesnym okresie malował pejzaże z widokami architektury i zabytkowych miast, później dominował krajobraz wiejski. Jako pierwszy wyzwolił pejzaż z zastarzałych konwencji, oparł jego realizację na bezpośrednim studium natury i wprowadził ważne czynniki - światło i powietrze.
W jego twórczości zaznaczył się wpływ francuskich malarzy szkoły barbizońskiej. Często i chętnie malował pejzaże rodzime, w scenach rodzajowych zwracał uwagę na problemy społeczne.
Główne dzieła:
-Odpoczynek oracza (1861),
-Pogrzeb chłopski (1862), , Muzeum Narodowe, Warszawa
-Widok Kępy Pułaskiej (1872),
-Bydło schodzące do wodopoju (1876).
-Jezioro w lesie, po 1868, Muzeum Narodowe, Warszawa
-Studium wioski polskiej 1866-68, Muzeum Narodowe, Kraków
-Stary żołnierz i dziecko w parku, 1869, olej na płótnie, Muzeum Narodowe, Poznań
-Gwiazda zaranna", 1874, olej na płótnie, Muzeum Narodowe, Warszawa
