Przekazy i badania historyczno-archeologiczne wielu naukowców z różnych krajów i narodów świata, wskazują na niepodważalne fakty iż te wielkie religie; Judaizm, Chrześcijaństwo i Islam, wywodzą się z Bliskiego Wschodu, a ich kolebką była i jest do dzisiaj Jerozolima i Mekka.
W angielskim filmie dokumentalnym „Jerozolima - brama niebios” emitowanym w 2 pr. TVP dnia 28.09.03 pokazano jak te trzy religie współżyją w jednym mieście, gdzie:
-Ściana płaczu – miejsce modlitwy Żydów – to symbol Judaizmu wywodzący się z faktu, że jest ona częścią ogromnej świątyni, którą budował Salomon – król żydowski syn Dawida w X w.p.n.e
Religia ta oparta jest na systemie filozofii, której podstawą jest prawo (Prawa Mojżesza – Tablice) zapisane w Biblii, Torze i Talmudzie.
Ściana płaczu to miejsce, w którym odbywa się rozmowa wyznawców z Bogiem i w którym również składa się do Niego prośby o ich spełnienie. Mogą to być zapisane kartki i e-malie a nawet listy z całego świata.
-Grób Chrystusa – miejsce modlitwy i przeżyć refleksyjnych chrześcijan – to symbol złożenia zwłok i męki Jezusa.
Religia chrześcijańska powstała w I w.n.e (ok.40r.) powołana przez Jezusa Chrystusa, jako odłam Judaizmu zwany Katolicyzmem oparty na Nowym Testamencie i Biblii. Religia ta spełniała zapotrzebowanie na uczuciowe i tradycyjne wartości rodzinne bliskie przeciętnym obywatelom i przez to przyjmowana jest przez różne narody i kraje w Europie i na całym świecie. Chrześcijaństwo w swoich przesłaniach wytworzyło w polityce i społeczeństwach formę tzw Demokracji Chrześcijańskiej. Jest to katolicki ruch polityczny w wielu krajach szczególnie europejskich, który za podstawę przyjmuje kanony wiary chrześcijańskiej. Ruchy te to partie „Chadeckie” np. w Niemczech – CDU we Włoszech – PDC w Belgii – PSC i inne. Oddziaływanie tych partii w rządach poszczególnych krajów w sposób istotny wpływało na formę sprawowanych rządów.
-Meczet Akra – fasada (ołtarz) zwrócony jest na wschód w stronę Mekki – miejsca urodzenia Mahometa. W tym mieście znajduje się święty kamień Al Kaaba, 30 tonowy meteoryt w kształcie otoczaka obudowany sześcianem z czarnego kamienia. Kamień ten jest świętym, ponieważ spadł z nieba w miejscu i czasie urodzin Proroka Mahometa. Każdego roku miliony wyznawców przybywa do tego miejsca by oddać mu cześć.
Twórcą religii był w VIIw.n.e. Mahomet zwany prorokiem. Zasady wiary wyłożone są w wersetach Koranu – świętej księgi pochodzącej od Allacha (jest to nazwa Boga w języku Arabskim). W XVw.n.e jeden z Sułtanów – władców państwa Arabskiego zdobył Konstantynopol i położył kres Cesarstwu Bizantyjskiemu. Pozwoliło to zdobyć nowe tereny (państwa) i oddziaływać na nie (Włochy, Hiszpania, Turcja, półwysep Bałkański i Krym).
Religie te rozszerzały zasady swojej wiary na inne kraje i terytoria Europy oraz świata. Pośród stosowanych form tych działań były, nawrócenia pojedyncze i grupowe, podboje i przymus nauczania religii, wojny religijne oraz nauczania misyjne. Oddziaływania te w sposób istotny wpływały na rozwój krajów, narodów i kontynentów w sferze kultury, gospodarki i polityki. Szczególnie wpływy te zaznaczały się w krajach Europejskich.
I tak na przykład w Cesarstwie Rzymskim – Edyktem Konstantyna Wielkiego Chrześcijaństwo uznano za religie panującą, gdyż w tym okresie rola i kult Cesarza zaczęły tracić swoją społeczną i jednoczącą naród rolę. Uważano, że taką rolę może przejąć chrześcijaństwo jako uznany ruch religijny. Wojny religijne w VII i VIII wieku oraz późniejsze spowodowały, że inwazja Islamu przejęła władanie nad częściami terytoriów, w których dominującą rolę miało dotychczas chrześcijaństwo. Był to rejon śródziemnomorski – Afryka (Egipt), Półwysep Pirenejski (Hiszpania), Półwysep Bałkański (Bośnia, Hercegowina) Albania, Turcja.
Po zbudowaniu Konstantynopola w 330r.n.e przez Cesarza Konstantyna Wielkiego jako drugiej stolicy Cesarstwa Rzymskiego zaczął się a następnie nastąpił rozpad Cesarstwa.
Spowodowało to również schizmę w kościele Chrześcijańskim doprowadzając do powstania kościoła Wschodniego w Konstantynopolu i kościoła Zachodniego w Rzymie.
Kolejne wojny inwazyjne i obronne spowodowały, że część wschodnia i południe Europy a następnie Środkowa Europa były terenami na których utrwalano wyznania i religie oddziaływując tym na tworzenie się i funkcjonowanie całego kontynentu europejskiego. Wraz z tymi wydarzeniami na terytoriach i w społeczeństwach następowało przenikanie się i wzajemne odziaływanie kulturowe społeczne i polityczne, które trwa do dzisiaj.
Cesarstwo Rzymskie od wydania edyktu o uznaniu Chrześcijaństwa za religie państwową wprowadzało ją na obszarach tego wielkiego terytorium a Rzym stał się miejscem stałych spotkań Biskupów takich jak Synody i Sobory.
Te wydarzenia nadawały ton społeczno religijny w krajach i narodach. Rzym stał się miastem, w którym powoływano papieży co z kolei miało wpływ na wybór władców w chrześcijańskich krajach europejskich.
W późniejszych czasach (1545-1563) reformacja i kontrreformacja w Europie uniemożliwiły porozumienie pomiędzy katolikami a protestantami, a wojny religijne osłabiły autorytet kościoła chrześcijańskiego.
Religia Islamska w VII i VIII w. i później opanowała obszar Śródziemnomorski, część Europy Południowej i Bałkany tworząc tam przez lata miejsca swoich wpływów politycznych, jak również wpływów kulturowych i gospodarczych. Przykładami są Południowa Hiszpania ze wspaniała arabską architekturą wschodu, Konstantynopol, gdzie kościół chrześcijański św. Zofii zamieniono i wykorzystano na stworzenie meczetu Aja Sofija, podobnie wykorzystano i zamieniono kościół katolicki na meczet w Damaszku.
Inwazja religii i kultury islamskiej nie uzyskała akceptacji w Europie, choć są kraje w których zdecydowanie dominuje (Turcja, Bałkany).
Kultura chrześcijańska, bo tak można i należy mówić o tej religii rozwinęła się w Europie zachodniej i wschodniej, uzyskując dominujący wpływ w społeczeństwach i krajach – trwale pozostawiając swój ślad w ich rozwoju.
Trudno jednak w tych rozważaniach dostrzec Judaizm, który jako religia nie była formą kulturotwórczą. Nie można chyba znaleźć pozytywnych dowodów jej oddziaływania na narody i społeczności krajów. Jest ona przeznaczona, kultywowana i nauczana tylko w społecznościach Żydowskich. Nie mają do niej dostępu żadne inne narody i społeczności jeżeli nie pochodzą z tej nacji. Jest to forma religii której podstawą jest prawo, a środkiem do zrozumienia specyficzna filozofia izolacji.
Nauki Mojżesza zostały podważone w I w. Przez Jezusa Chrystusa doprowadzając do powołania chrześcijaństwa jako religii o innych wartościach moralnych. Doktryna Judaizmu jako religii ponad narodowej w rozwoju narodów Europy nie wniosła nic szczególnego, nie licząc dwóch rewolucji europejskich: Francuskiej i Rosyjskiej, które przygotowane i realizowane były przez postaci takie jak: Marks, Engels, Trocki itd., których pochodzenie było Żydowskie.
Tak więc według mojej oceny przyjęcie i poszerzenie grona państw europejskich oraz treści w konstytucji europejskiej powinny zawierać odniesienia do wartości chrześcijańskich i katolickich gdyż one tworzyły i wpływały na rozwój kulturowy i polityczny społeczeństw i narodów nie tylko w europie.
Hellenistyczne zakończenie wojen i ogłoszenie pokoju w pierwszych igrzyskach ateńskich mogłoby być przesłaniem, że spotkanie państw Unii Europejskiej w Atenach które ma się odbyć w 2004 roku nie powinno pominąć tamtych idei.
Bibliografia:
1. Encyklopedia Powszechna
2. Film dokumentalny pt. ”Jerozolima – bramy niebios”
3. Księga religii