Przeprowadzone badania w Polsce w latach 90-tych wykazały, że picie alkoholu i upijanie się przez dzieci starszych klas gimnazjalnych nie są zjawiskiem sporadycznym. Alkoholem najczęściej używanym jest piwo i wino pite w gronie kolegów. Picie alkoholu przez dzieci jest przede wszystkim wynikiem naśladowania ludzi dorosłych i ich obyczajów. Dziecko widzi, obserwuje i wyciąga wnioski z faktu, że w Polsce pije się alkohol właściwie przy każdej okazji. Obserwuje i wyciąga wnioski, naśladuje – samo zaczyna próbować. Takiej przyczyny alkoholizmu wśród dzieci na ogół nie chcą widzieć dorośli. Zmuszałoby ich to bowiem przede wszystkim do zmiany własnej postawy wobec picia alkoholu. Alkohol jest trucizną komórkową, a ponieważ ma on zdolność przenikania do wszystkich komórek ciała ludzkiego, zrozumiałe jest, że działa on destrukcyjnie na rozwijający się organizm dziecka. Alkohol szczególnie uszkadza tkankę nerwową, a więc i mózg dziecka. Wynikiem szkodliwego działania alkoholu jest obniżenie sprawności intelektualnej dziecka, zaburzenia koncentracji uwagi, zaburzenia zdolności zapamiętywania nabytych wiadomości, zwiększana skłonność do zmęczenia, wzmożona drażliwość i pobudliwość nerwowa. Alkoholizujące się dzieci robią wrażenie ociężałych umysłowo. Inaczej nieco wygląda droga do alkoholizmu u młodocianych. O ile u dzieci trudno jeszcze mówić o wytworzeniu się nałogu alkoholizmu, o tyle u młodzieży spotykamy się z tym aż nadto często. U młodzieży naśladownictwo stanowi ważny element prowadzący do alkoholizmu, ale jest to naśladownictwo innego rodzaju niż u dzieci. Młodzi chłopcy, a coraz częściej i dziewczęta, naśladują nie tyle ludzi dorosłych, lecz nieco starszych swoich kolegów czy koleżanki. Obserwuje się coraz powszechniej niebezpieczne zjawisko powstawania grup młodzieżowych, w których zaczyna panować specyficzny tryb życia. Nieodłączną częścią tego stylu życia staje się alkohol, który prowadzi do wystąpienia nałogu w przeciągu 2-3 lat. U alkoholizującej się młodzieży obserwuje się niedorozwój w zakresie uczuciowości wyższej. Zwraca uwagę prymitywne i demonstracyjne zachowanie, uderza egocentryzm, egoizm. Całość osobowości młodocianego alkoholika czyni z niego osobnika aspołecznego, wręcz antyspołecznego. Znamienne jest ponadto osłabianie uwagi i pamięci, zmęczenie umysłowe i globalne obniżenie sprawności umysłowej. Sprawia to niekiedy wrażenie otępienia. Z całą ostrożnością trzeba podkreślić, że alkohol niszczy życie psychiczne młodego człowieka, niszczy jego sprawność intelektualną, wypacza kierunek rozwoju jego osobowości, popycha do czynów antyspołecznych, często przestępczych.
