WSTĘP
Historia gatunku ludzkiego dostarcza licznych przykładów rozprzestrzeniania się osiągnięć cywilizacji daleko poza obszary, w których tych osiągnięć dokonano. Rozwój ekonomiczny, techniczny i kulturowy stanowi wynik realizacji ludzkich potrzeb a zarazem bodziec do powstawania nowych. Skala potrzeb i stopień ich realizacji są tym większe im zamożniejsze jest społeczeństwo. Obserwacja zaspokajania potrzeb w społeczeństwach zamożniejszych rodzi tendencje imitacyjne w społeczeństwach uboższych. Upowszechniają te tendencje środki masowego przekazu. W społeczeństwach różnych ze względu na tradycje kulturowe i osiągnięty rozwój ekonomiczny pojawia się dążność do posiadania tego samego, co mają inne społeczeństwa, zwłaszcza zamożniejsze. Warto podkreślić, że większość społeczeństw zachowuje swe odrębności w zakresie sposobu zaspokajania podstawowych potrzeb, dąży zaś do osiągnięcia konsumpcji dóbr i usług luksusowych na poziomie spotykanym w społeczeństwach zamożnych. W społeczeństwie o silnych tendencjach imitacyjnych zawodzą modele popytu oparte na ekonomicznych zmiennych objaśniających, którymi są zazwyczaj dochody i ceny. Właśnie wtedy użyteczne są metody analogowe.
Metoda analogii przestrzenno-czasowych.
Metoda ta polega na przenoszeniu z jednych obiektów do innych prawidłowości zmian zjawisk w czasie. W tym prognozowaniu występują na ogół zmienne jednoimienne. Analogie przestrzenno –czasowe są użyteczne szczególnie do prognozowania popytu na dobra i usługi zaspokajające potrzeby wyższego rzędu, a zatem również produkcji tych dóbr i usług. Są one także przydatne do prognozowania demograficznego, ponieważ u podstaw wielu zachowań demograficznych tkwią tendencje imitacyjne.
Prognozowanie z wykorzystaniem analogii przestrzenno- czasowych zmiennych jednoimiennych wymaga informacji o zmiennej prognozowanej w postaci szeregów czasowych dla kilku obiektów, którymi mogą być: kraje, regiony, przedsiębiorstwa, grupy społeczne itp.
