Epoka Starego Państwa była złotym wiekiem dla egipskiej kultury. Bezpieczne położenie i sprzyjające okoliczności sprawiły, że kraj nad Nilem mógł rozwijać się bez przeszkód. Były to czasy budowniczych piramid i królów- bogów. W okresie między 2630 a 1640 rokiem egipscy królowie budowali sobie groby w postaci piramid. W przyjęciu i późniejszym rozwoju formy piramidy rolę odegrały czynniki architektoniczne i religijne- piramidy, choć mają te samą funkcję, różnią się między sobą kształtem, rozmiarem, rozplanowaniem wewnętrznym i innymi szczegółami. Istnieją dwa podstawowe typy: piramida schodkowa i piramida właściwa.
? Piramida schodkowa
Najstarsze piramidy budowane przez królów składały się z kilku ?stopni?. Komorę grobową umieszczano poniżej poziomu ziemi. Do komory prowadził od północy pochyły korytarz. Od wschodu, północy i zachodu piramidę otaczały podziemne galerie (magazyny).
Pierwszą piramidę schodkową i najprawdopodobniej jedyną kiedykolwiek dokończoną wzniósł w Sakkarze król Dżosera. Była ona bezpośrednim wynikiem wierzenia, że faraon wstępował do nieba po schodach. Piramidy następnej epoki , które zawierały już komorę grobową, stały się czystszą formą pierwotnej idei- zamiast schodów pojawiła się bowiem idealnie gładka powierzchnia.
Pierwsze grobowce królewskie otoczone były mniejszymi, wzorowanymi na nich grobowcami członków rodziny zmarłego władcy oraz dostojników dworskich, a zgoda faraona na ich budowę w pobliżu przeznaczonego dla niego grobowca była wyrazem szczególnej łaski.
? Piramida właściwa
Tę formę piramidy wprowadzono na początku panowania IV dynastii. Stanowiła naturalny etap rozwoju wcześniejszej formy piramidy schodkowej.
Najważniejszymi nowymi elementami zespołu są dolna świątynia i łącząca ją z głównym okręgiem rampa. Świątynia grobowa zazwyczaj znajduje się po wschodniej stronie piramidy, a piramida pomocnicza przy południowo-wschodnim narożniku. Zespół zorientowany jest wzdłuż osi wschód- zachód
Zespół grobowy Sahure w Abusir stanowi dobry przykład zespołu stworzonego wokół piramidy. Przystań przy dolnej świątyni pokazuje, że do zespołu dotrzeć można było statkiem. Wznosząca się rampa łączy dolna świątynię ze świątynią grobową, która składa się z części zewnętrznej (wejście i dziedziniec kolumnowy) i wewnętrznej (5 niszy na posągi, magazyny po stronie północnej i południowej oraz sanktuarium). W większości piramid do środka wchodzi się przez korytarz rozpoczynający się w północnej ścianie. Sklepienie komory grobowej tworzą największe i najcięższe bloki.
Zasady konstrukcji piramidy są dość proste, nie znamy jednak dokładnego sposobu realizacji