Agresja wśród dzieci oraz sposoby jej zapobiegania

OBJAWY ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH

     Rodzice i nauczyciele często napotykają na trudności wychowawcze w odniesieniu do dziecka agresywnego.
     Mianem tym określamy dzieci, u których występują częste i liczne zachowania agresywne, zaś agresywność jest istotnym składnikiem ich osobowości. Jej subiektywnym odpowiednikiem jest występowanie emocji, gniewu i złości, chęć szkodzenia, dokuczania, wyrządzania przykrości lub zadawania bólu. Agresywność cechuje postawa wrogości przejawiana w odniesieniu do osób, z którymi dane dziecko nawiązuje kontakty w domu szkole lub w grupie rówieśniczej.
     Agresywne zachowanie może przejmować formę agresji fizycznej lub słownej. Przejawem agresji fizycznej są wszczynane przez dziecko bójki, uderzenie, kopnięcie lub ukłucie kolegi, zamierzone niszczenie lub uszkodzenie różnych przedmiotów, znęcanie się nad zwierzętami, łamanie roślin lub kwiatów. Agresja słowna przejawia się natomiast w inicjowanych kłótniach, przezywaniu, wyśmiewaniu lub dokuczaniu, skarżeniu. Agresywność dziecka jest ukierunkowana na inne dzieci lub na rzeczy martwe. Nieraz jej przedmiotem bywają również osoby dorosłe: rodzice, nauczyciele, sąsiedzi.

PRZYCZYNY ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH
     Życie codzienne dostarcza nam wielu przykładów świadczących o przejawie agresji wśród ludzi. W telewizji, czasopismach znajdujemy dużo informacji o rozbojach, włamaniach, kradzieżach itp. Specjaliści biją na alarm, podając fakty o wzroście agresji wśród najmłodszego pokolenia. Już małe dzieci na wiele sytuacji trudnych reagują agresywnie; płaczem, biciem krzykiem.
     Agresja pojawia się w sposób gwałtowny i bezpośredni, często występuje z niechęcią do nauki. Coraz częściej dorośli, rodzice, nauczyciele, mimo usilnych zabiegów, nie potrafią poradzić sobie ze wzrastającą agresją. Co jest przyczyną takich zachowań? Świat, w którym żyjemy, bardzo często stawia nas w sytuacji, w której czujemy się niepewnie, jesteśmy rozczarowani. Nie zawsze możemy zaspokoić potrzeby swoje i najbliższych. Rodzice starają się stworzyć dzieciom jak najlepsze warunki, w których bez stresowo mogłyby przeżyć beztroskie dzieciństwo. Chronią, więc swoje pociechy przed wszystkimi złymi doświadczeniami, zaspokajają potrzeby, ale też i zachcianki. Nie chcą, by ich dziecko było gorsze od innych. Taka postawa rodziców może przynieść skutki odwrotne od zamierzonych. Jeśli wychowanie ograniczy się tylko do zaspokajania potrzeb materialnych, to między dzieckiem i rodzicami nie rozwija się więź i porozumienie. Chociaż dziecku niczego nie brakuje, rolę wychowawcy przejmuje telewizor lub komputer.
     Inną przyczyną agresji wśród dzieci jest bieda.

Related Articles