Definicja zawarta w Karcie Praw Osób Niepełnosprawnych mówi: "Niepełnosprawnymi są osoby, których sprawność fizyczna, psychiczna lub umysłowa trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia życie codzienne, naukę, pracę, oraz pełnienie ról społecznych, zgodnie z normami prawnymi i zwyczajowymi".
Natomiast ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zawęża powyższą definicję określając: "Niepełnosprawnymi są osoby, których stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnianie ról społecznych, a w szczególności ogranicza zdolności do wykonywania pracy zawodowej, jeśli uzyskały orzeczenie."
Dla lepszego określenia potrzeb osób niepełnosprawnych przyjmujemy podział na siedem głównych grup:
-osoby niewidome i słabo widzące,
-osoby głuche i niedosłyszące,
-osoby niepełnosprawne intelektualnie,
-osoby chore psychicznie,
-osoby niepełnosprawne ruchowo,
-osoby starsze, niepełnosprawne z ogólnego stanu zdrowia,
-ze względu na poszczególne rodzaje schorzeń (np. układu krążenia, cukrzyca, hemofilia, choroby
nowotworowe).
Problemami wsparcia dla osób niepełnosprawnych zajmują się władze publiczne na szczeblu powiatu. Podstawę tego systemu wsparcia tworzą instytucje samorządowe: starostwa powiatowe lub urzędy miasta, Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie (PCPR). Powiatowe Urzędy Pracy (PUP), prowadzone przez samorządy szkoły powszechne i specjalne, poradnie pedagogiczno – psychologiczne, Warsztaty Terapii Zajęciowej (WTZ). Administracja rządowa wnosi swój wkład w funkcjonowanie tego systemu poprzez prowadzenie Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Realizacje rozmaitych przedsięwzięć adresowanych do osób niepełnosprawnych uzupełnić należy o organizacje pozarządowe o charakterze ogólnopolskim ( np. Polski związek Głuchych, Polski Związek Niewidomych, Caritas) oraz lokalne organizacje pozarządowe ( np. kluby i stowarzyszenia zajmujące się działalnością kulturalna). Organizacje pozarządowe współpracują z administracja publiczna a finansują swoje przedsięwzięcia korzystając ze środków budżetu samorządowego lub PFRON.
Działania Caritas zmierzają do zapewnienia różnych form rehabilitacji i terapii. W większości przypadków pomoc Caritas realizowana jest przez stałe placówki prowadzone przez Caritas diecezjalne. Wynika to ze specyfiki problemu - opieka nad niepełnosprawnymi powinna być profesjonalna i systematyczna. Placówki prowadzone przez Caritas dzielą się na kilka kategorii: ośrodki rehabilitacyjne, warsztaty terapii zajęciowej, domy dziennego pobytu, domy stałego pobytu, gabinety rehabilitacyjne, ośrodki informacji dla osób niepełnosprawnych.
