Poronienie- przyczyny i ich rodzaje.
Poronienie- to powikłanie ciąży polegające na samoistnym wydaleniu jaja płodowego okresie, w którym dziecko nie jest zdolne do życia poza łonem matki. Poronieniem nazywa się stratę ciąży trwającej krócej niż 22 tygodnie.
Przyczyny poronień
Wyróżnia się następujące rodzaje poronień
1. samoistne- gdzie ukończenie przedwczesne ciąży następuje z przyczyn naturalnych. Dzielą się na dwa: ze strony jaja płodowego i ze strony matki.
2. sztuczne- gdzie ukończenie ciąży wykonane jest z przyczyn leczniczych oraz innych (aborcja).
Przyczyny poronień samoistnych
Przyczyny zależne od jaja płodowego- przyczyny owulogenne. Stanowią ok. 50 % wszystkich poronień. Najczęstszą przyczyną takich poronień są nieprawidłowości w rozwoju zarodka, które nie rokują szans na jego dojrzewanie. Następuje naturalna selekcja płodów powstających najczęściej na skutek połączenia się „uszkodzonych” komórek płciowych matki i ojca.
Poronienia mogą być wynikiem różnorodnych nieprawidłowych procesów, takich jak:
• patologia komórek rozrodczych (jajowych lub plemników),
• konflikt serologiczny,
• anomalie chromosomalne -zaburzenie dotyczące ilości chromosomów oraz ich budowy
• wady pępowiny,
• wady kosmówki powodujące obumarcie płodu,
• czynniki zewnętrzne- zatrucia, uszkodzenia promieniami jonizującymi.
Przyczyny zależne od matki
• wady macicy uniemożliwiające jej wzrost lub zmniejszające przestrzeń dla rozwoju jaja płodowego- niedorozwój macicy, wady rozwojowe macicy (macica częściowo przegrodzona, macica dwurożna), zrosty wewnątrzmaciczne(zespół Ashermanna), mięśniaki macicy, rak szyjki macicy, uszkodzenia szyjki macicy np. polip, nadżerka,
• zaśniad groniasty(nieprawidłowy rozwój łożyska),
• zaawansowany wiek matki(po 38. roku życia),
• pęknięcie pęcherza płodowego i zakażenie wewnątrzmaciczne,
• przedwczesne odklejenie się łożyska,
• nieprawidłowości w odżywianiu,
• niewydolność ciałka żółtego,
• czynniki psychiczne i emocjonalne- urazy, obawa przed ciążą,
• używki (narkotyki, papierosy, alkohol)
• cukrzyca- wady płodu czyli embriopatie cukrzycowe
• zaburzenia czynności tarczycy,
• nieprawidłowości w odżywianiu.
Rodzaje poronień
Poronienie zagrażające
Objawami są skąpe bezbolesne krwawienia z dróg rodnych pojawiające się w I trymestrze cięży (przed ukończeniem 16. tygodnia). Charakteryzuje się też skurczami macicy lub krwawieniem ze skurczami przy zamkniętym kanale szyjki macicy.
W poronieniu zagrażającym istnieje duża szansa na zachowanie ciąży. Nie jest dobrze, jeżeli krwawienie trwa 2-3 tygodnie, gdy występują skurcze lub, gdy przerwy między skurczowe trwają coraz krócej.
Leczenie poronienia zagrażającego polega na bezwzględnym leżeniu najlepiej w warunkach szpitalnych. W postępowaniu terapeutycznym podaje się leki hamujące czynność skurczową macicy.
Poronienie rozpoczynające się
Jest to postać poronienia, której nie da się zatrzymać, charakteryzująca się obfitym krwawieniem, silnymi skurczami macicy, rozwieraniem kanału oraz ujścia wewnętrznego macicy. Towarzyszy mu tępy, rozpierający ból w podbrzuszu lub krzyżu.
Poronienie w toku
Następuje dalsze wzmożenie powyższych objawów oraz zejście jaja płodowego lub jego części do kanału szyjki macicy.
Poronienie niezupełne
Część jaja płodowego została wydalona, a reszta zalega w macicy i jest przyczyną krwawienia.
Macica wymaga wówczas wyłyżeczkowania, gdyż w przeciwnym razie kobiecie grozi krwotok lub zakażenie wewnątrzmaciczne.
Poronienie zupełne
Wszystkie tkanki płodu wraz zarodkiem zostały wydalone z macicy.
Macica jest wówczas pusta i nie wymaga wyłyżeczkowania.
Poronienie zatrzymane, czyli ciąża obumarła
Jest to poronienie, w którym obumarłe jajo płodowe pozostaje w macicy przez wiele tygodni a nawet miesięcy. Jeżeli obumarłe jajo płodowe pozostaje w macicy ponad 5 tygodni wówczas może dojść do zagrażającego życiu krwawienia w wyniku zaburzeń krzepnięcia.
Poronienie nawykowe
Jest to postać poronienia częstego, gdy u tej samej kobiety wystąpią trzy lub więcej poronienia jednego po drugim. Przyczyną tych poronień są poronne jaja płodowe, czyli wady rozwojowe zarodka.
Obowiązuje bezwzględne leżenie przez dłuższy czas najpierw w warunkach szpitalnych, unikanie urazów i zakaz współżycia płciowego.
Poród niewczesny i przedwczesny
W porodzie niewczesnym i przedwczesnym urodzony płód jest niedojrzały, tzn. nie przystosowany do życia pozamacicznego. Poród do 14 tygodnia ciąży to poród przedwczesny, a po tym okresie niewczesny.
Przyczyny niewczesnych i przedwczesnych są różne. Ze strony matki mogą być ciężkie zatrucia ciążowe, przewlekłe lub ostre choroby zakaźne, nieprawidłowa budowa macicy, niewydolność szyjki macicy. Wczesny poród może też wystąpić przy ciąży mnogiej, przy łożysku przodującym lub na skutek jego przedwczesnego odklejenia się, a także na skutek przedwcześnie pękniętego pęcherza płodowego.
Objawem są skurcze o różnym nasileniu, rozwieranie się szyjki macicy oraz niewczesne pęknięcie pęcherza płodowego. Zaleca się leżenie i stosowanie środków farmakologicznych hamujących czynności skurczowe macicy. W przypadku niewydolności szyjki macicy zakłada się na nią okrężny szew, który zdejmuje się w 37 tygodniu ciąży.
Encyklopedia zdrowia pod redakcją Witolda S. Gomułki
i Wojciecha Rewerskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN W-wa