Prawo

Nauka o przestpstwie. Szeroko poruszony zakres pojęć, zagadnień i uregulowań prawnych zwiazanych z tym tematem

Przestępstwo – słowo może być używane w trzech znaczeniach:
1) jako stwierdzenie faktu społecznego, a więc zdarzenia, które w konkretnym miejscu i czasie miało miejsce
2) jako ustawowy typ przestępstwa, określony w konkretnym przepisie części szczególnej kodeksu karnego, lub przepisie innej ustawy
3) jako pojęcie ogólne, obejmujące sumę wszystkich warunków, niezbędnych do uznania ludzkiego zachowania za podstawę odpowiedzialności karnej; przesłanki odpowiedzialności to: czyn społecznie szkodliwy, czyn, który jest zagrożony karą przez ustawę, czy o ustawowo określonych cechach (znamionach), czyn, który oceniamy jako bezprawny i co do którego stwierdzamy winę danego podmiotu.

Nauczanie prawa w państwie rzymskim

Nauczanie prawa w okresie republiki, a także w pierwszych wiekach cesarstwa miało charakter prywatny, dlatego państwo się nim nie interesowało. Relacje prawników siłą rzeczy mają charakter historyczny, a jurysprudencja rzymska predylekcji ku historii nie przejawiała. Jedyny wyjątek, to dwaj nauczyciele prawa: Gaius i Pomponius, autorzy podręczników do nauki prawa.

Nauczanie prawa w Rzymskim państwie.

1. Wstęp
Przekazy źródłowe na temat edukacji prawniczej w starożytnym Rzymie są skąpe. Spowodowane jest to nauką prawa o charakterze prywatnym (brak wkładu państwa). Jedynym źródłem są autorzy podręczników do nauki prawa- Gaius i Pomponius (Enchyrydii liber singularis ) . Nauczanie prawa odpowiadało skali rozwoju całego systemu prawnego.

Najwyższa Izba Kontroli.

Najwyższa Izba Kontroli jest jedną z najstarszych instytucji państwowych, powołaną jeszcze w okresie II Rzeczpospolitej, niespełna 3 miesiące po odzyskaniu niepodległości, 7 lutego 1919 roku. Inicjatorem jej powołania był Naczelnik Państwa Józef Piłsudski. NIK od początku była naczelnym organem kontroli państwowej, uprawnionym do wszechstronnej kontroli dochodów i wydatków państwa oraz wszystkich instytucji i przedsiębiorstw korzystających z funduszy publicznych.

Najwyższa Izba Kontroli

Najwyższa Izba Kontroli jest jedną z najstarszych instytucji państwowych, powołaną jeszcze w okresie II Rzeczpospolitej, niespełna 3 miesiące po odzyskaniu niepodległości, 7 lutego 1919 roku. Inicjatorem jej powołania był Naczelnik Państwa Józef Piłsudski. NIK od początku była naczelnym organem kontroli państwowej, uprawnionym do wszechstronnej kontroli dochodów i wydatków państwa oraz wszystkich instytucji i przedsiębiorstw korzystających z funduszy publicznych.