Rozwój pielęgniarstwa polskiego- historyczne i społeczne uwarunkowania.
Medycyna
1. Wprowadzenie
Po odzyskaniu niepodległości w roku 1918 państwo stanęło przed koniecznością zapewnienia opieki zdrowotnej. Do tej pory pielęgniarstwo szpitalne było głównie domeną sióstr zakonnych, nie mających przygotowania zawodowego, którym pomagał niewykwalifikowany personel fizyczny.
Po odzyskaniu niepodległości w roku 1918 państwo stanęło przed koniecznością zapewnienia opieki zdrowotnej. Do tej pory pielęgniarstwo szpitalne było głównie domeną sióstr zakonnych, nie mających przygotowania zawodowego, którym pomagał niewykwalifikowany personel fizyczny.
SZCZEPIONKI/PŁYNNE LUB ROZPUSZCZONE, MONOWALENTNE LUB POLIWALENTNE– ANTYGENY/DROBNOUSTROJE ŻYWE LUB ZABITE/ DO WYTWORZENIA PRZECIWCIAŁ
SUROWICA – GOTOWE PRZECIWCIAŁA DO WALKI Z BAKTERIĄ
I. – ANTYBIOTYKI BETA-LAKTAMOWE:
PENICYLINY
A NATURALNE: PENICYLINA KRYSTALICZNA, PROKAINOWA;
wąski zakres działania, działają na bakterie gram dodatnie i na niektóre gram ujemne
B PÓŁSYNTETYCZNE: SYNTARPEN, OXACYLLIN;
działają bakteriobójczo
C P, O SZEROKIM DZIAŁANIU: AMPICYLINA, AMOKSYCYLINA;
w zakażeniach ukł.
SUROWICA – GOTOWE PRZECIWCIAŁA DO WALKI Z BAKTERIĄ
I. – ANTYBIOTYKI BETA-LAKTAMOWE:
PENICYLINY
A NATURALNE: PENICYLINA KRYSTALICZNA, PROKAINOWA;
wąski zakres działania, działają na bakterie gram dodatnie i na niektóre gram ujemne
B PÓŁSYNTETYCZNE: SYNTARPEN, OXACYLLIN;
działają bakteriobójczo
C P, O SZEROKIM DZIAŁANIU: AMPICYLINA, AMOKSYCYLINA;
w zakażeniach ukł.
Jest tkanką zwartą, tzn. , że nie ma praktycznie między komórkami substancji międzykomórkowej. Tkanka nabłonkowa-nabłonek.
Podział tkanki nabłonkowej:
1. nabłonek pokrywający - rola takiego nabłonka to okrywanie i chronienie struktur łączno-tkankowych
rola wymiany między tkanką łączną, a środowieskiem wewnętrznym i
zewnętrznym ciała;
2.
Podział tkanki nabłonkowej:
1. nabłonek pokrywający - rola takiego nabłonka to okrywanie i chronienie struktur łączno-tkankowych
rola wymiany między tkanką łączną, a środowieskiem wewnętrznym i
zewnętrznym ciała;
2.
W obawie przed toksycznym działaniem leków poszukuje się metod optymalizacji terapii. Jedną z takich metod jest leczenie z równoczesnym kontrolowaniem stężeń leków we krwi, czyli terapia monitorowana. Za pomocą wysoce specjalistycznych metod analitycznych, np. chromatografia cieczowa, gazowa, spektrofluorymetria, oznacza się stężenia różnych subst.