Wytaczarki są to obrabiarki przeznaczone do obróbki otworów o wysokiej dokładności wykonania.
Wielkością charakterystyczną wytaczarki jest największa średnica wytaczania, a wielkościami pomocniczymi są wymiary powierzchni roboczej stołu lub wymiary gabarytowe przedmiotu obrabianego.
Wytaczarki umożliwiają wykonywanie otworów dokładnych - zaliczają się do piątej klasy dokładności i o małej chropowatości powierzchni - Ra ≤ 0,08 mm.

'' Jeden sprawnie działający hamulec.
'' Lampa ze światłem białym z przodu, czerwonym z tyłu.
'' Odblaski: z przodu biały, z tyłu czerwony i kształcie innym niz trójkąt.
'' Na kołach pomarańczowe odblaski.
'' Sygnał dzwiękowy o nieprzeraźliwym dźwięku.
'' L

'' Dwa niezaleznie sprawne hamulce.
'' Lusterko przynajmniej jedno z lewej strony.
'' Z tyłu światło pozycujne o barwie czerwonej ( nie trójkatne ).
'' Z przodu białe lub żółte świecące na przynajmniej 30m.
'' Sygnał dźwiękowy.
'' Tłumik.

6. Wiercenie

6.1. Wiadomości ogólne.

Wiercenie stosowane jest przy wykonywaniu otworów narzędziami nazywanymi wiertłami-ruch główny jest tu obrotowym, zaś ruchem posuwowym-prostoliniowy. Wiercenie należy do najczęściej stosowanych sposobów obróbki.
W zależności od położenia osi wykonywanego otworu rozróżnia się wiercenie:
pionowe, realizowane na większości odmian wiertarek; ruch główny oraz posuwowy wykonuje wiertło,
poziome, realizowane na tokarkach, wytaczarko-frezarkach oraz wiertarkach do głębokich otworów; w przypadku wiercenia na tokarkach ruch główny wykonuje przedmiot obrabiany, a ruch posuwowy wiertło.