Urodzony 1685roku w Eisenach, zmarł w 1750 roku w Lipsle.
Rok jego śmierci uznano za symboliczną klamrę zamykającą epokę muzycznego baroku. Był muzycznym samoukiem. Co kilka lat zmieniał pracę i miejsce pobytu. Od 1722 roku aż do śmierci mieszkał w Lipsku, gdzie był organistą i kantorem w Kościele św. Tomasza oraz przy kościelnej szkole. Pracował jako skrzypek, kapelmistrz, nauczyciel, organista, śpiewak. Kompozycji uczył się sam kopiując w młodości utwory słownych mistrzów baroku. W 50 roku życia został mianowany nadwornym kompozytorem króla polskiego i księcia saskiego Augusta III.
Na każdą uroczystość kościelną komponował nową kantatę, dla swoich uczniów i na własne potrzeby pisał setki utworów organowych, utwory na klawesyn, skrzypce, lutnie, utwory wokalne. Za jego czasów ukazały się pierwsze fortepiany, stąd wiele utworów fortepianowych.
Najbardziej znane tytuły utworów Jana Sebastiana Bacha to:
- Pasja wg św. Mateusza
- Wielka Msza h-moll
- Pasja wg św. Jana
- Oratorium na Boże Narodzenie
- Magnificat.