Jednym z podstawowych obok ascety i władcy ideałów epoki średniowiecza był rycerz.
Cechowały go:
1) honor
2) wierność Bogu
3) służba królowi - traktowana jak służba samemu Bogu i ojczyźnie
4) męstwo
5) odwaga
6) sprawiedliwość
7) dworność wobec kobiet - ta cecha jest charakterystyczna dla późniejszych lat epoki średniowiecza
Realizowanie tych ideałów służyło przedewszystkim zapewnieniu sobie czci, ale jeszcze w większym stopniu zbawienia duszy. Rycerz uznawał siebie na wesala, najwyższego seniora, jakim jest Bóg. Życie natomiast traktował jako lenno, z którego będzie się musiał rozliczać przed stwórcą, a wypełnianie którego polega na obronie chrześcijańskich wartości. Uznawany był za tak zwany bicz, który sprawuje nad ludźmi władzę, po to, aby kierować ich na włąściwą drogę ku zbawieniu.
