W powieści poetyckiej „Konrad Wallenrod” Adama Mickiewicza głównym bohaterem jest Walter Alf, czyli Konrad Wallenrod. Jest on Litwinem, który jako dziecko został porwany przez krzyżaków. Wychowywany w zakonie nie stracił własnego poczucia narodowości dzięki litewskiemu wajdelocie – Halbanowi, swojemu przyjacielowi i powiernikowi.

Zarówno w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza jak i „Jądrze ciemności” Joseph’a Conrad’a znajdujemy opisy zachodu słońca. Obserwujemy przemianie przyrody jaka jemu towarzyszy.
Conrad opisuje zachód słońca nad Tamizą. Stosuje w opisie metafory „mrok stawał się gęstszy” . Zwrócił uwagę na przemijanie czasu „z każdą minutą”.

W romantyzmie rodzi się kryzys autorytetu Stwórcy, jego wizji odziedziczonej z tradycji. Człowiek rozczarowany do opiekuńczości Boga, zyskuje na autonomii i zadaje sobie zuchwałe pytania: czym jest naprawdę Bóg? Pankracy z „ Nie- Boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego i Konrad z części III „Dziadów” Adama Mickiewicza dali się zwieść pysze, zapomnieli, że człowiek żadną nie może równać się z Bogiem i stawiać mu żądań.

"Na czym polega koncepcja służby ojczyźnie" na te pytania od wielu lat nikt nie jest w stanie odpowiedzieć. Dwaj słynni pisarze starają się na nie odpowiedzieć - dzięki poezji które pisali. Lecz i oni nie do końca wiedzieli ale bardzo nam jom przybliżyli. Postaram się, na podstawue utwoórw tych słynnych poetów opowiedzieć na pytanie zadane na wstępie.