Głównymi bohaterami powieście Stefana Żeromskiego pt: :Syzyfowe Prace" jest dwójka chłopców uczęszczających do gimnazjum w Klerykowie : Marcin Borowicz i Andrzej Radek.
Marcin Borowicz pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Rodzice bardzo dbali o jego edukację, choć groziła im zupełna bieda starali się zapłacić za naukę syna. Był jedynakiem, więc poświęcali mu całą swoją uwagę. Edukację rozpoczął w szkole elementarnej w Owczarach.. , po czym przystąpił do klerykowskiego gimnazjum, gdzie poznał resztę rówieśników. Andrzej Radek zaś, urodził się we wsi Pajęczyn Dolny w bardzo biednej, chłopskiej rodzinie. Swoja edukację w szkole w Pyrzogłowach rozpoczął dzięki profesorowi Kawce, który zainteresował się nieprzeciętnie zdolnym chłopcem i opłacił mu 2 lata nauki. Po śmierci Paluszkiewicza, bohaterowi było dużo ciężej. Musiał liczyć tylko na siebie i na swoje siły. Udzielał korepetycji i mieszkał na stancji u szlachcica Płoniewicza. Z charakteru był wesołym, żywym i ciekawym świata dzieckiem. Gdy z wiekiem dojrzewał, stawał się coraz bardziej inteligentny i bystry, lecz wciąż podatny na wpływy rusyfikacji. Po "Reducie Ordona", wyrecytowanej na lekcji j, polskiego przez Zygiera, obudziła się w nim dawno uśpiona świadomość narodowa, która sprawiła, ze stał się wrażliwym, uczuciowym i wiernym patriotą. Zaczyna czytać polską literaturę i staje się pobożny. Radek od zawsze żył w samotności. Nie był zżyty z rodziną, a rówieśnicy odrzucali go ze względu na chłopskie pochodzenia i biedny sposób bycia. Bardzo wyróżniał się od innych uczniów. Jego mundurek przerobiony był ze starej, ufarbowanej tkaniny, nosił czapkę z plamami, starte wynoszone spodnie i niemodne buty na obcasach. Często był wyśmiewany i wyszydzany, w przeciwieństwie do Borowicza, który był lubiany i wychwytywany przez kolegów. Z wyglądu był dużym, tęgim i muskularnym chłopcem. Miał czarne połyskliwe oczy, ukrywające się w cieniu gęstych brwi, włosy krótko przystrzyżone.
Obaj bohaterowie byli pozytywnymi postaciami i wnieśli wiele do tej powieści.
