W języku polskim wyróżniamy bardzo dużo środków stylistycznych. Ja wymienię tylko kilka z nich.
Zjawiskiem językowym występującym we wszystkich językach jest ONOMATOPEJA. Polega ona na naśladowaniu dźwięków za pomocą wyrazów. Nie bez przyczyny więc mówi się, że onomatopeje to wyrazy dźwiękonaśladowcze! Przykładem takiego środka może być wiersz Jana Lemańskiego pt. : "Morze i osieł" : (...) Wrzeciądz rdzą zżartych z zgrzytem skrzypły osie.
Następnym środkiem stylistycznym, występującym najczęściej w wierszach pochwalnym na cześć (najczęściej) Boga jest APOSTROF Jest to uroczysty zwrot do adresata.
Np.: Witam was zielone łąki, czerwone maki!
Bądźże pochwalony Panie!
Jak sprawić, ażeby opisywana przez nas postać była bardziej wyraźna dla czytelnika? To proste, zastosować PORóWNANIA. Ten środek stylistyczny najbardziej oddaje prawdopodobny charakter cech wspólnych dla opisywanego przedmiotu czy osoby. Porównania łączy tzw. spójnik albo też przysłówek porównawczy: jak, jakoby, na kształt, niczym, jak gdyby, ni to,.....itp.
Np.: Piękna figura niczym nimfa wodna...
