Jedno z najpowszechniejszych źródeł cierpienia to samotność. Od czasu do czasu jest ona udziałem każdego z nas, ale niektórzy doświadczają jej przez całe życie. Jest to bolesna świadomość, że brak nam znaczących kontaktów z innymi ludźmi. Pociąga ona za sobą wrażenie wewnętrznej pustki połączonej ze smutkiem, zniechęceniem, poczuciem oddzielenia, niepokojem, któremu towarzyszy silne pragnienie, by być chcianym, komuś potrzebnym.

Zgadzam się ze stwierdzeniem Goethe?go: ?Ludzkość kroczy stale naprzód, jednak człowiek pozostaje ten sam?. Człowieka zawsze ?dręczyła? ciekawość i ogromna chęć poznania świata. Prawdopodobnie nigdy się to nie zmieni,ponieważ człowiek zawsze będzie dążył do lepszego, bardziej złożonego i
szczegółowego poznania świata.

Moim autorytetem jest mama. Ma na imię Agieszka. Jest niską kobietą - mierząc około stu siedemdziesięciu centymetrów wzrostu. Jej twarz jest blada i okrągła. Na jej twrzy najczęściej gości uśmiech. Ma niebieskie oczy, o migadałowym kształcie. Krótkie, rozpuszczone włosy mają kolor jasny z ciemnymi pasemkami.

bez marzeń było by nijakie bezbarwne smutne mamentalnie mozna powiedziesz ze w pewnym sensie marzenia nadają zyciu sens..
POsiadaja niezwykła nie zwykla zdolnosc mobilizowania czlowieka do dzialania. By spełnić swoje najskretsze pragnienia.
człowiek jest w stanie wiele uczynic, jak samo posiadanie marzen czyni go szczesliwym a co dopiero ich spełnienie.