Autorytetem dla mnie, i jak sądzę dla wielu moich rówieśników
i nie tylko, jest i powinien być Jerzy Owsiak. Człowiek ten w sposób niewiarygodny i całkowicie bezinteresowny, od 9 już lat pomaga ludziom chorym i potrzebującym w poprawie losu i zdrowia.

Konkretnie polega to na corocznym organizowaniu w miesiącu styczniu wielkiej imprezy charytatywnej pod nazwą Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy.

JÓZEF CHEŁMOŃSKI (1849). Przyszedł na świat w Łowickiem, w zubożałej drobnoszlacheckiej rodzinie, od dwóch pokoleń zajmujących się pracą na roli, nie na własnej, lecz dzierżawionej od Radziwiłłów, mających niedaleko, w słynnym Nieborowie, swą rezydencję. Łowieckie w tamtych czasach było ze względu na szereg datujących się jeszcze z czasów Księstwa Łowieckiego przywilejów zamożniejsze niż inne regiony Mazowsza, a co za tym idzie swobodniejsze, radośniejsze, barwniejsze.

Sięgając do literatury, warto zapamiętać o Józefie Dietlu chociaż kilka istotnych rzeczy. Urodził się on w 1804 roku. Był internistą a zarazem bardzo aktywnym działaczem społecznym. Od 1851 do 1865 roku jako profesor nauczał na Uniwersytecie Jagiellońskim, pokładając wielkie zasługi dla tej krakowskiej uczelni.

Józef Haydn (1732-1809), kompozytor austriacki. Jako 8-letni chłopiec zaangażowany do chóru katedralnego w Wiedniu, gdzie kształcił się w grze na klawesynie i skrzypcach. W 1768 otrzymał stanowisko kapelmistrza na dworze w Lukavcu (Czechy).W 1761 rozpoczął służbę na dworze w Eisenstadt, najpierw jako wicekapelmistrz i kompozytor, od 1766, wraz z wybudowaniem nowej rezydencji Suttr nad Jeziorem Nezyderskim, tzw.