Gdyby wczytać się dokładniej w treść Lalki, można w niej odszukać nie tylko ‘trzy światy Wokulskiego’. Tutaj każdy bohater na swój sposób ocenia i szufladkuje to, co go otacza i samodzielnie formułuje logiczne wytłumaczenie takiego podziału. Izabela widzi dwa poziomy istnienia: niski, w którym ludzie według niej popełnili jakiś ciężki grzech, skoro skazano ich na prace; oraz wysoki, który można przyrównać do ogrodu rozkoszy, gdzie nawet nuda ma swój sens.

Achilles – postać z mitologii antycznej i literatury. Syn Peleusa, władcy miasta Ftyja w Tesalii, i Tetydy, córki starca morskiego Nereusa. Matka miała kąpać go w wodach podziemnej rzeki Styks, dzięki czemu całe ciało A., z wyjątkiem pięty, za którą trzymała go Tetyda, było odporne na zranienie.

Czytając historię wojny trojańskiej naszą uwagę przykuwają dwaj główni bohaterzy mitu – Achilles i Hektor. Na pierwszy rzut oka obaj bardzo są do siebie podobni. Później jednak okazuje się, iż mają także cechy, które ich dzielą.

Achilles był synem Peleusa, księcia tesalskiego, i pięknej Tetydy, boginki morskiej.

Achilles jest:
litościwy, mściwy, zły, okrutny, honorowy, dumny, podstępny, zadufany w sobie, zarozumiały, pewny siebie, chce upokorzyć Priama, wrażliwy, traktuje przeciwnika jako równego sobie, szanuje Priama, podziwia odwagę Priama.

Priam jest:
współczujący, wrażliwy, pokorny, cierpi z powody straty syna, honorowy, czcigodny, zdolny do ukorzenia, samotny, wypowiada się w imieniu Bogów, odważny, zraniony, zdolny do tego aby wybaczyć, dumny, kochający.