Kochana Zofio!
W pierwszych słowach mojego listu pragnę Cię zawiadomić że spełniło się moje najbardziej skryte marzenie, otóż poślubiłam Wacława Rejentowicza. Nawet nie wyobrażasz sobie jaka jestem szczęśliwa. Jesteśmy dla siebie stworzeni. On jest dla mnie dobry i troskliwy, trudno sobie wyobrazić lepszego. Musisz koniecznie nas odwiedzić i poznać mojego przystojnego męża.
Nigdy nie myślałam, że dojdzie do mego ślubu, ponieważ Jego ojciec i mój stryj byli przeciwni naszemu małżeństwu. Ja natomiast nie miałam żadnych wątpliwości, przekonałam się, że motywem działania Wacława jest miłość do mnie. Próbował różnych metod i sposobów aby połączyć się ze mną.
Bardzo Go cenię za to, że chciał nakłonić Cześnika i Rejenta do pojednania się, ale ich trudne charaktery zniweczyły Jego plany. Nie wierzyłam, że będę żoną Rejentowicza, ponieważ Jego ojciec chciał aby Wacław ożenił się z Podstoliną, na złość Cześnikowi.
Byłam zrozpaczona, ale dzięki mojemu stryjowi spełniły się moje marzenia, bo on na przekór Rejentowi postanowił wydać mnie za mąż, za Wacława. Z takim oto sposobem wszystko się dobrze dla nas skończyło, zostaliśmy mężem i żoną. Podstolina zaręczyła się z moim stryjem, a między Cześnikiem i Rejentem zapanowała zgoda.
Moja najdroższa przyjaciółko to ironia losu przyniosła takie rozwiązanie.
Muszę Cię powiadomić, że jestem najszczęśliwszą żoną pod słońcem.
Droga Zofio pozdrawiam Cię serdecznie i czekam na Twój list.
Twoja
Klara
