Tytuł wspomnień M. Wańkowicza „Ziele na kraterze” stanowi niebywale kontrast. Z jednej strony mamy ziele- symbol przyrody a przede wszystkim życia, z drugiej zaś krater. Kratek kojarzy nam się a wulkanem, który jest niebezpieczny, wzbudza strach, oraz symbolizuje śmierć i zniszczenie. Zatem także druga część tytułu wspomnień przywołuje nam na myśl te wszystkie straszne rzeczy.
Ziele- roślina nie jest w stanie żyć i normalnie się rozwijać na kraterze. Nie ma tam bowiem odpowiednich warunków do przeżycia i rozwoju. Roślinka nie ma tam najmniejszych szans na przeżycie.
Podobnie jak ziele zawarte w tytule, młodzież polska podczas powstania nie miała szans normalnie żyć w ówczesnej Warszawie, która symbolizuje tutaj krater. Młodzi chłopcy i dziewczęta poczuwali się do obowiązku by walczyć o wolność swojej ojczyzny, która jest teraz okupowana przez wroga. Chcieli za wszelką cenę brać udział w powstaniu. Jedni zajmowali się dostarczaniem broni, drudzy przekazywaniem informacji a jeszcze inni służbą medyczną. Jednak przede wszystkim młodzież polska starała się dokształcać. Gromadziła się aby wspólnie uczyć się na tajnych kompletach.
Ogromna część młodzieży polskiej zginęła w nierównej walce podczas próby ratowania ojczyzny. Zostali zastrzeleni na polu bitwy lub zamordowani przez gestapo. Jednak ich poświęcenie nie poszło na marne. Dzięki nim żyjemy teraz w wolnej i niepodległej Polsce.
