Uwaga to są materiały pomocnicze do tematu,część mojej pracy maturalnej z 2005 roku.oceniona zostala na 19/20 wiec nie bylo zle!!
WSTĘP do wypowiedzi!!!!!!!
Temat, który chciałabym dziś zaprezentować to �Obraz śmierci w literaturze i malarstwie�. Moim zadaniem było przygotowanie i omówienie tego tematu na podstawie wybranych przykładów z literatury i malarstwa.
Ale ponieważ wizerunek śmierci zmieniał się wraz z upływem kolejnych epok, tak wiec postanowiłam przedstawić temat śmierci skupiając się głownie na jednym ze sposobów jej obrazowania jakim jest personifikacja.
Temat śmierci już wiele tysięcy lat temu inspirował malarzy oraz literatów tamtejszych epok. Stał się również powodem rozważań w świecie filozofów, religioznawców oraz teologów. Uważali oni bowiem że śmierć jest czymś wyjątkowym, dwuznacznym!!!! Ponieważ nie tylko wyznacza ona kres ludzkiego istnienia na ziemi, ale również otwiera nam drogę do życia wiecznego. Śmierć budziła i budzi strach oraz lęk wśród ludzi, bowiem jest nieuniknionym elementem ludzkiego życia jest czymś od czego nie
zdołamy uciec!! Najlepszym przykładem tego może być epoka średniowiecza, uważana za najbardziej zacofaną. To właśnie podczas trwania tej epoki przez Europę przeszła tzw.� Czarna śmierć�- choroba która pozbawiła życia wiele tysięcy ludzi. To właśnie wtedy dostrzec można było jak publicznie na ulicy umierali żebracy, ludzie nie zamożni, zobaczyć można było ich rozkładające się zwłoki, strawione przez chorobę - ciała. Tak makabryczny obraz, stał się sposobem na przedstawienie wizerunku śmierci,
natchnieniem dla artystów średniowiecznych, jak i dla artystów późniejszych epok . Tak w literaturze jak i w malarstwie zaczęto przedstawiać śmierć pod postacią rozkładających się ludzkich ciał, szkieletów, niekiedy śmierć kryła się pod postacią kobiety. Zazwyczaj atrybutem śmierci była kosa, która symbolizowała jej nadejście, a przy tym pozbawienie człowieka życia. Jednak tak upersonifikowaną można było już spotkać w literaturze wcześniejszych epok takich jak Biblia.
.........Tak upersonifikowana śmierć służyła jako przestroga �memento mori� � �pamiętaj o śmierci�, przedstawiana w obrazach, widniejąca na malowidłach ściennych w bazylikach, kościołach, kaplicach, niejednokrotnie opisywana w książkach miała na celu ostrzec ludzi przed swoim nadejściem, nakłonić do refleksji nad własnym życiem, nakłonić do zmian, poprawy.
Edgar Allan Poe w swoim opowiadaniu �Maska śmierci szkarłatnej� przedstawia nam obraz pewnej grupy ludzi pośród których znajduje się śmierć.
