Jest to matka świadoma swojej tragedi.
W,,Matce powieszonych'' T.Różewicza matka po stracie syna nie ma już chęci do życia,jest bliska szaleństwu
,,Matka powieszonych'' T.Różewicz
Tu
po ulicy chodzi
matka powieszonych
czarna
srebrną głowę niesie
w dłoniach
ach jak ciężka bryła
wypełniona nocą
rozsadzona światłem
pomylona krąży
i śpiewa i śpiewa
w butach z krzywym obcasem
z jałowym łonem
zwiędłą piersią
pomylona syrena wyje
do obrzękłego nad miastem księżyca
ołowianymi stopami stąpa
po betonie ulic
matka powieszonych
z księżycem u szyi
idzie na dno
ociera się o szorstką łuskę tłumu
Matka trzyma się za głowę w geście rozpaczy po utracie syna.
Różewicz tak ukazuje cierpienie w wersie pierwszym.
Drugi wers ukazuje ją jako kobietę starszą,nie zdolną już do dalszego macierzyństwa,co sprawia,że jej cierpienie jest jeszcze silniejsze.
Ostatni wers ukazuje obojętność tłumu.Matka jest wyobcowana i nie zrozumiana przyz innych.Cierpi w samotności i nikt nie chce jej pomóc.Pomimo że stara się uzyskać pomoc to ludzie odpychają Ją i udają że nie widzą jej cierpienia.
