Obraz miasta w literaturze różnych epok. Dokonaj analizy wybranych ujęć miasta. Wykaż funkcjonalność wykorzystanych środków wyrazu

Tematem mojej prezentacji jest obraz miasta w literaturze różnych epok. Miasta były w wielu utworach arenami, na których rozgrywała się akcja. W niektórych stanowiły jedynie mało istotne tło wydarzeń, w innych wywierały wpływ na losy bohaterów utworu a w jeszcze innych, stawały się samodzielnymi bohaterami mającymi bezpośredni wpływ na rozwój akcji. Miasto stawało się dla wielu bohaterów szansą na lepszą przyszłość, innych natomiast uświadamiało w przekonaniu, że nie mają żadnych perspektyw.
W „Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego został przedstawiony w sposób realistyczny obraz biednej części Petersburga. Opisy miasta występujące w powieści są bardzo szczegółowe. Dostojewski pokazuje zepsucie tego miejsca: nędzę, głód, pijaństwo, choroby, ludzką chciwość. Oprócz drobiazgowych opisów odbiorca tekstu poznaje XIX wieczny Petersburg na podstawie opinii mieszkańców, którzy wypowiadając się budują negatywny obraz swojego miasta. Przykładem mogą być tezy Swidrygajłowa, człowieka, który przybył z prowincji: „Jest to miasto półwariatów(…)Rzadko gdzie spotyka się tyle posępnych, ostrych i cudacznych wpływów na dusze człowieka jak w Petersburgu. Już chociażby same wpływy klimatyczne! A tymczasem jest to przecie ośrodek administracyjny całej Rosji i jego charakter może odbijać się na wszystkim”, jak również słowa padające z ust matki głównego bohatera powieści Pulcherii Aleksandrowny, która widząc mieszkanie syna przyrównuje je do trumny i obarcza winą za niepowodzenia w życiu Rodiona Raskolnikowa „Jakie masz liche mieszkanie, Rodia, istna trumna (…) Jestem przekonana, że mieszkanie jest w połowie winne temu, że wpadłeś w melancholię”. Wszystkie elementy tworzące miejsce akcji zostały nacechowane pejoratywnie. „Zbrodnia i kara” jest doskonałym przykładem utworu, w którym miasto nie jest jedynie areną zdarzeń, a przyjmuje cechy osobowości i staje się samodzielnym bohaterem. Wywiera wpływ na postępowanie postaci występujących w powieści. W brzydkich i brudnych szynkach większość swojego czasu spędzają ludzie, pozbawieni perspektyw, byli urzędnicy topiący swoje smutki w alkoholu jak chociażby Marmieładow, byli studenci jak np. Raskolnikow, czy prostytutki, takie jak Sonia, które sprzedają swoje ciało, aby zarobić na życie. Obraz ten jest bardzo przytłaczający i odpychający, motywuje do zła. To właśnie Petersburg natchnął Raskolnikowa, głównego bohatera powieści, do zbudowania teorii, w której usprawiedliwił on planowaną zbrodnię. Uznał, że zabójstwo bogatej lichwiarki i przekazanie jej majątku na pomoc innym będzie czynem pożytecznym, gdyż usunie ze społeczeństwa „jednostkę wszawą”, i chociaż częściowo przyniesie ulgę mieszkańcom miasta.